Śmierć prezydenta

W dziale tym zamieszczamy wszelkie informacje na temat polskich filmów historycznych.
Artur Rogóż
Administrator
Posty: 4635
https://www.artistsworkshop.eu/meble-kuchenne-na-wymiar-warszawa-gdzie-zamowic/
Rejestracja: 24 maja 2010, 04:01
Kontakt:

Śmierć prezydenta

Post autor: Artur Rogóż »

Śmierć prezydenta – film fabularny w reżyserii Jerzego Kawalerowicza przedstawiający zamach z dnia 16 grudnia 1922 na pierwszego prezydenta Polski w okresie międzywojennym i zarazem w historii Polski Gabriela Narutowicza. Pod koniec lat siedemdziesiątych XX w. zaczęto realizować wiele podobnych filmów na świecie, rekonstruujących wiernie wydarzenia historyczne, na podstawie dokumentów, wspomnień, relacji, a dopuszczających fikcję jedynie tam, gdzie źródła milczały. Przykładem jest "Wszyscy ludzie prezydenta", dramat produkcji USA z 1976, o kulisach afery Watergate, a w Polsce filmy Bohdana Poręby czy Andrzeja Trzosa-Rastawieckiego.
Akcja filmu dzieje się pod koniec 1922 r. Pełniący funkcję ministra spraw zagranicznych Gabriel Narutowicz, profesor chemii, nieoczekiwanie dla siebie otrzymuje od prezesa PSL Wyzwolenie Stanisława Thugutta propozycję kandydowania na urząd prezydenta. Jego zwycięstwo nad kandydatem Chrześcijańskiego Związku Jedności Narodowej, hrabią Maurycym Zamoyskim odniesione dzięki poparciu lewicy i mniejszości narodowych (Żydów, Niemców, Ukraińców, Białorusinów) spotyka się z ostrym sprzeciwem endecji. Trwają protesty organizowane przez działaczy ChZJN, zwanego przez przeciwników "Chjeną". 16 grudnia 1922 Narutowicz ginie z ręki byłego endeka, malarza Eligiusza Niewiadomskiego w trakcie zwiedzania wystawy w Zachęcie.

Film przedstawia nie tylko ostatnie dni życia Narutowicza, ale także panoramę społeczną Polski tuż po I wojnie światowej. Wiele miejsca poświęca wydarzeniom towarzyszącym wyborowi i pierwszym dniom prezydentury Narutowicza, podejmuje próbę oddania atmosfery tamtych czasów.

W interpretacji Zdzisława Mrożewskiego Gabriel Narutowicz przedstawiony jest jako mąż stanu, człowiek kompromisu i dialogu, który mimo wcześniejszych wątpliwości godnie bierze na siebie ciężar sprawowanej władzy. Odgrywany przez Marka Walczewskiego Eligiusz Niewiadomski jest zaś fanatykiem, całkowicie owładniętym przez swoją szaleńczą wizję. W czasie rozprawy przyznaje się do winy i prosi sąd o skazanie go na śmierć.

Autorami scenariusza byli Jerzy Kawalerowicz i Bolesław Michałek, autorami zdjęć Witold Sobociński i Jerzy Łukaszewicz, a kompozytorem muzyki Adam Walaciński. Premiera filmu odbyła się 10 października 1977.

Gatunek biograficzny, historyczny, polityczny
Kraj produkcji Polska
Język polski
Data premiery 10 października 1977
Czas trwania 137 min.
Produkcja
Reżyseria Jerzy Kawalerowicz
Scenariusz Jerzy Kawalerowicz, Bolesław Michałek
Muzyka Adam Walaciński
Zdjęcia Witold Sobociński
Scenografia Wojciech Krysztofiak, Adam Nowakowski
Kostiumy Alicja Waltoś, Bogdan Wiśniewski
Montaż Wiesława Otocka
ODPOWIEDZ

Wróć do „Filmy historyczne”