Rezolucja Pisarzy Polskich pod red. Andrzeja Kijowskiego prz
: 25 lis 2010, 05:39
Rezolucja
przyjęta na zebraniu Związku Literatów Polskich
29 lutego 1968 roku
pod red. Andrzeja Kijowskiego
„Kultura”, Paryż 1968, nr 6
1. Od dłuższego czasu mnożą się i nasilają ingerencje władz sprawujących zwierzchnictwo nad działalnością kulturalną i twórczością artystyczną, ingerencje dotyczą nie tylko treści utworów literackich, lecz także ich rozpowszechniania i odbioru przez opinię.
2. System cenzury oraz kierowania działalnością artystyczną i kulturalną jest arbitralny i niejawny, nie określone są w nim kompetencje poszczególnych władz oraz sposób odwoływania się od ich decyzji.
3. Ten stan rzeczy zagraża kulturze narodowej, hamuje jej rozwój, odbiera jej autentyczny charakter i skazuje na postępujące wyjałowienie. Zakaz, który dotknął Dziady, jest tego szczególnie jaskrawym przykładem.
4. Postulaty pisarzy, przedstawione w formie uchwał i memoriałów przez władze ZLP oraz czołowych reprezentantów środowiska pisarskiego, nie zostały dotąd uwzględnione.
Powodowani obywatelską troską wzywamy władze PRL do przywrócenia, zgodnie z naszą wiekową tradycją, tolerancji i swobody twórczej. Domagamy się przywrócenia Dziadów Mickiewiczowskich w inscenizacji Dejmka, których usunięcie ze sceny wywołało zrozumiałe rozgoryczenie mieszkańców stolicy.
(240 podpisów)
przyjęta na zebraniu Związku Literatów Polskich
29 lutego 1968 roku
pod red. Andrzeja Kijowskiego
„Kultura”, Paryż 1968, nr 6
1. Od dłuższego czasu mnożą się i nasilają ingerencje władz sprawujących zwierzchnictwo nad działalnością kulturalną i twórczością artystyczną, ingerencje dotyczą nie tylko treści utworów literackich, lecz także ich rozpowszechniania i odbioru przez opinię.
2. System cenzury oraz kierowania działalnością artystyczną i kulturalną jest arbitralny i niejawny, nie określone są w nim kompetencje poszczególnych władz oraz sposób odwoływania się od ich decyzji.
3. Ten stan rzeczy zagraża kulturze narodowej, hamuje jej rozwój, odbiera jej autentyczny charakter i skazuje na postępujące wyjałowienie. Zakaz, który dotknął Dziady, jest tego szczególnie jaskrawym przykładem.
4. Postulaty pisarzy, przedstawione w formie uchwał i memoriałów przez władze ZLP oraz czołowych reprezentantów środowiska pisarskiego, nie zostały dotąd uwzględnione.
Powodowani obywatelską troską wzywamy władze PRL do przywrócenia, zgodnie z naszą wiekową tradycją, tolerancji i swobody twórczej. Domagamy się przywrócenia Dziadów Mickiewiczowskich w inscenizacji Dejmka, których usunięcie ze sceny wywołało zrozumiałe rozgoryczenie mieszkańców stolicy.
(240 podpisów)