Baborów

[Artur Rogóż]

Pierwsza wzmianka pochodzi z dokumentu datowanego na rok 1296. Wymieniony w nim został wójt baborowski Jarosław (Jeroslaum advocatum de Baurwitz). Samo miasto powstało jednak wcześniej, w II połowie XIII wieku. Wzmianka o wójcie wskazywać może na lokację na prawie niemieckim. Lokacja Baborowa była jednym z elementów ekspansywnej polityki czeskiej na Płaskowyżu Głubczyckim. Osobą, która podjąć miała się lokacji był czeski możnowładca Bavor II (przez historię znany także jako Bavor III). W XIV w. miasteczko zostało kupione przez konwent dominikanek św. Ducha w Raciborzu. Kościół parafialny wzmiankowany w 1386 r., powstał najprawdopodobniej w momencie lokacji. W 1405 r. Baborów był już miasteczkiem zarządzanym przez magistrat. W 1750 r. w mieście działały cechy szewców, kuśnierzy, tkaczy l kowali. Dla pełnego rozkwitu miasta decydujące znaczenie miała budowa kolei żelaznej. Uroczyste otwarcie linii kolejowej Głubczyce - Racibórz nastąpiło w dniu 15 października 1856. Pod koniec XIX wieku powstały tu cukrownia i cementownia: w 1909 r. otwarto w Baborowie 3 cegielnie, 2 parowe młyny, słodownię, mleczarnię i fabrykę kafli. Znajduje się tu barokowy kościół drewniany pw. Św. Józefa z XVIII w. W 1928 przyłączono wioskę Jaroniów (Jernau). W Jaroniowie urodził się Carl Ulitzka
Bibliografia

* B. Cimała, S. Senft, Baborów 1296 – 1996. Dzieje miasta i gminy, Opole 1996.
* W. Dziewulski, Przeszłość Baborowa (do r. 1945), „Kwartalnik Opolski”, nr 3, 1958, s. 67 - 79.
* D. Halmer, Kilka uwag o lokalizacji i powstaniu miasta Baborów, (w:) Europa, Śląsk, Świat najmniejszy, red. H. Honysz, J. Mokrosz, Katowice - Rybnik 2007.
* A. Tschauder, Kurze Geschichte der Stadt Bauerwitz, Leobschütz 1881.