Mieszko cieszyński, czyli klęska innej wizji Polski

Statut (testament Bolesława Krzywoustego) – regulował sprawę dziedziczności, został zaprzysiężony przez zgromadzonych na wiecu możnowładców i biskupów, wszedł w życie w 1138 roku, po śmierci księcia. Zgodnie z jego postanowieniem każdy z książęcych synów miał otrzymać jedną dzielnicę Polski. Dla utrzymania jedności państwa władzę zwierzchnią nad całością terytorium miał zawsze sprawować najstarszy z rodu – senior.
Warka
Posty: 1570
https://www.artistsworkshop.eu/meble-kuchenne-na-wymiar-warszawa-gdzie-zamowic/
Rejestracja: 16 paź 2010, 03:38

Mieszko cieszyński, czyli klęska innej wizji Polski

Post autor: Warka »

Michael Morys-Twarowski

Pod koniec XIII wieku zjednoczenia Polski podjęło się kilku władców – wśród nich i ten któremu się udało, czyli Władysław Łokietek. Możliwe, że podobne ambicje miał władca peryferyjnego Księstwa Cieszyńskiego. Niewiele brakowało, a Polską rządziliby jego potomkowie. Sukces jego kuzyna, Władysława Łokietka, nie oznaczał tylko triumfu jednego Piasta nad innym. Nastąpiło cywilizacyjne przesunięcie Polski na Wschód.

...........
Przypisy:

1 K. Jasiński, Rodowód Piastów śląskich, wyd. 2, Kraków 2007, s. 516.

2 O dacie powstania Księstwa Cieszyńskiego zob. I. Panic, Jeszcze w sprawie daty powstania księstwa cieszyńskiego, „Pamiętnik Cieszyński”, t. 20 (2005), s. 6-10; tenże, Duces opolienses domini in Ratibor. Jeszcze w sprawie tytulatury księcia Przemysława raciborskiego oraz czasu powstania księstw raciborskiego i cieszyńskiego, „Wieki Stare i Nowe”, t. 5, Katowice 2007, s. 82-94.

3 I. Panic, Księstwo Cieszyńskie w średniowieczu, Cieszyn 1988, s. 23; tenże, Potencjał gospodarczy i osadniczy Księstwa Cieszyńskiego u schyłku XIII wieku, „Rocznik Cieszyński”, t. 6/7 (1991), s. 39.

4 Tamże, s. 42.

5 Ojciec Przemysła II, Przemysł I, był bratem Eufemii, matki Mieszka. Z kolei Eufrozyna, matka Łokietka, była siostrą Władysława opolskiego, ojca cieszyńskiego księcia.

6 Przegląd hipotez daje J. Bakala, První těšínský vévoda Měško, „Universitas Ostraviensis - Acta Facultatis philosophicae - Historica”, t. 12, Ostrava 2005, s. 201.

7 Por. K. Pieradzka, Kazimierz II, [w: ] Polski Słownik Biograficzny (dalej PSB), t. 12 (1966–1967), s. 278; K. Jasiński, Maria, [w:] PSB, t. 20 (1975), s. 3.

8 Pamiętajmy, że po śmierci Wacława III Brandenburczycy i tak opanowali Pomorze Gdańskie w 1308 roku, a wezwani przez Łokietka na pomoc Krzyżacy zajęli ten obszar na 158 lat.

9 J. Horwat, Książęta górnośląscy z dynastii Piastów. Uwagi i uzupełnienia genealogiczne, Ruda Śląska 2005, s. 31.

10 27 czerwca 1315 roku księciem oświęcimskim był jego syn Władysław. Oznaczałoby to, że w tym czasie Mieszko już nie żył, ale można dopuścić możliwość, że książę cieszyński jeszcze za swojego życia wyznaczył dzielnicę starszemu synowi. Por. J. Horwat, Książęta górnośląscy z dynastii Piastów..., s. 30-32.
Bibliografia

Bakala Jaroslav, První těšínský vévoda Měško, „Universitas Ostraviensis - Acta Facultatis philosophicae - Historica”, t. 12, Ostrava 2005.
Horwat Jerzy, Książęta górnośląscy z dynastii Piastów. Uwagi i uzupełnienia genealogiczne, Ruda Śląska 2005.
Jasiński Kazimierz, Maria, [w:] Polski Słownik Biograficzny (dalej PSB), t. 20 (1975)
Tenże, Rodowód Piastów śląskich, wyd. 2, Kraków 2007.
Tenże, Uwagi o Mieszku – pierwszym księciu cieszyńskim, „Rocznik Cieszyński”, t. 6-7, Cieszyn 1991.
Jureczko Andrzej, Mieszko, [w:] PSB, t. 21 (1976).
Panic Idzi, Duces opolienses domini in Ratibor. Jeszcze w sprawie tytulatury księcia Przemysława raciborskiego oraz czasu powstania księstw raciborskiego i cieszyńskiego, „Wieki Stare i Nowe”, t. 5, Katowice 2007.
Tenże, Jeszcze w sprawie daty powstania księstwa cieszyńskiego, „Pamiętnik Cieszyński”, t. 20, Cieszyn 2005.
Tenże, Księstwo Cieszyńskie w średniowieczu, Cieszyn 1988.
Panic Idzi, Poczet Piastów i Piastówien cieszyńskich, Cieszyn [2002].
Tenże, Potencjał gospodarczy i osadniczy Księstwa Cieszyńskiego u schyłku XIII wieku, „Rocznik Cieszyński”, t. 6/7, Cieszyn 1991.
Pieradzka Krystyna, Kazimierz II, [w:] PSB, t. 12 (1966-1967).

Redakcja: Roman Sidorski
Pełny tekst: http://histmag.org/?id=4283
ODPOWIEDZ

Wróć do „Polska dzielnicowa”