Henryk IV Probus

Obszerny opis dziejów całości życia oraz dokonań wybitnej postaci.
Husarz
Posty: 803
https://www.artistsworkshop.eu/meble-kuchenne-na-wymiar-warszawa-gdzie-zamowic/
Rejestracja: 31 paź 2010, 04:37

Henryk IV Probus

Post autor: Husarz »

Henryk IV był księciem wrocławskim, krótko krakowskim (1288 -1290). Zmarł w 1290 roku. Był synem Henryka III Białego (syna Henryka Pobożnego) i Judyty (córki Konrada I Mazowieckiego). Henryk IV to postać trudna do oceny - źródła są dość liczne, ale trudne w interpretacji. Probus, to według niektórych człowiek prawy i rzetelny, według innych przekupny i podstępny. Wcześnie osierocony, znalazł się pod opieką stryja Władysława, arcybiskupa salzburskiego. Stryj powierzył Henryka królowi czeskiemu Przemysłowi Ottokarowi I. Młody książę znalazł się pod wpływem kosmopolitycznego dworu praskiego. W przyszłości próbował go naśladować - prowadził wytworne życie dworskie, organizował turnieje, komponował pieśni. Po śmierci (rok 1270) arcybiskupa Władysława Henryk już całkowicie stał się zależny od króla czeskiego. Starał się o koronę polską w roku 1280, złożył hołd władcy niemieckiemu. Osiągnął pełną hegemonię na Śląsku. Wszedł w konflikt z Kościołem, w konsekwencji którego został wyklęty przez biskupa wrocławskiego. Przeprowadził akcję rewindykacji ziem książęcych zajętych przez biskupów, cały czas prowadził walkę o suwerenność władzy wobec Kościoła. Synod w Łęczycy z arcybiskupem Świnką poparł stanowisko biskupa wrocławskiego. Uczynił to w imię sprzeciwu wobec agresji niemczyzny i zabezpieczenia praw języka polskiego w kościele i szkole. Za panowania Henryka IV doszło do nasilenia konfliktu narodowego. Książę cenił niemieckich doradców, popierał niemieckich mieszczan. Jednocześnie miał wielką ochotę sięgnąć po koronę polską, planując zjednoczeniu kraju. Pod koniec rządów opanował Kraków. Zmarł w 1290 roku we Wrocławiu. Istnieje hipoteza, że został otruty. Sarkofag księcia znajduje się w Muzeum Narodowym we Wrocławiu.

Obrazek
Nagrobek Henryka IV Prawego. Rekonstrukcja polichromii
ODPOWIEDZ

Wróć do „Biografie”