Herulowie
: 25 cze 2013, 16:16
Herulowie – lud germański wywodzący się z terenów południowej Szwecji. W nieznanych okolicznościach nastąpił podział plemienia (na dwie grupy – wschodnią i zachodnią), którego część (ok. poł. III wieku n.e.) powędrowała (a raczej popłynęła) na zachód (nad dolnym Renem już w III wieku), a część ruszyła w ślad za Gotami, zatrzymując się na jakiś czas w okolicach ujścia Wisły. W połowie III wieku Herulowie pojawili się na stepach nad Morzem Czarnym, i dotarli nad Morze Azowskie, skąd organizowali łupieżcze wyprawy (po części morskie) na nabrzeżne miasta. W 267 roku napadli Półwysep Bałkański, docierając aż do Sparty. W 269 roku zostali pobici wraz z Gotami przez cesarza Klaudiusza w bitwie pod Naissus (Nisz w Serbii). Około połowy IV wieku dostali się pod panowanie Ostrogotów, których z kolei ujarzmili Hunowie. Około 405 roku przeszli wraz z Hunami w rejon dorzecza środkowego Dunaju. Po upadku potęgi Hunów, ok. 455 roku Herulowie utworzyli własne państewko na terenie południowych Moraw. Poczęli niepokoić najazdami Noricum i Pannonię i podbijać sąsiadów, m.in. Longobardów, Burów i innych, zmuszając ich do składania trybutu. Około 501 roku rozpoczęli kolejne najazdy na sąsiadów, tym razem wraz z Ostrogotami. W początkach VI wieku wdali się w konflikt z Longobardami, którzy zajmowali w tym czasie siedziby w Kotlinie Czeskiej. Longobardowie w 505 rozbijają ich niemal doszczętnie. Część Herulów osiedla się wówczas w Dacji, inni wracają do stron rodzinnych (w Skandynawii), przechodząc m.in. przez opustoszałe tereny Śląska i zachodniej Małopolski. Z czasem część plemienia pozostająca na południu zostaje wchłonięta przez Longobardów.
Starożytni kronikarze opisywali Herulów jako bardzo silnych, bitnych i nieustraszonych, ale też okrutnych wojowników. W porównaniu z innymi ludami germańskimi posiadali prymitywniejszą kulturę. Znane były liczne przypadki składania ofiar z ludzi przez Herulów.
Wielu z nich służyło jako najemnicy w armii rzymskiej. Herulem był Odoaker, który usunął z tronu ostatniego cesarza Zachodu, Romulusa Augustulusa, i stworzył w Italii królestwo, zniszczone potem najazdem Ostrogotów.
Starożytni kronikarze opisywali Herulów jako bardzo silnych, bitnych i nieustraszonych, ale też okrutnych wojowników. W porównaniu z innymi ludami germańskimi posiadali prymitywniejszą kulturę. Znane były liczne przypadki składania ofiar z ludzi przez Herulów.
Wielu z nich służyło jako najemnicy w armii rzymskiej. Herulem był Odoaker, który usunął z tronu ostatniego cesarza Zachodu, Romulusa Augustulusa, i stworzył w Italii królestwo, zniszczone potem najazdem Ostrogotów.