Wiseł Czambor

Obszerny opis dziejów całości życia oraz dokonań wybitnej postaci.
Warka
Posty: 1570
https://www.artistsworkshop.eu/meble-kuchenne-na-wymiar-warszawa-gdzie-zamowic/
Rejestracja: 16 paź 2010, 03:38

Wiseł Czambor

Post autor: Warka »

Wiseł Czambor herbu Rogala (zm. zap. pod koniec 1393[1]) – śląski rycerz, tenutariusz kruszwicki w latach 1390–1393. Syn Henryka Czambora z Kazanowa i Księgienic.

Życiorys[edytuj]
Po 9 maja 1389 Wiseł Czambor porwał Jadwigę z Melsztyna (będącą matką chrzestną króla) i jej córkę Elżbietę, którą poślubił. Przed 14 grudnia 1390 zostały one uwolnione przez morawskiego rycerza Jana z Jičina. Jan, uzyskawszy poparcie króla, poślubił Elżbietę, której małżeństwo z Czamborem uznano za nieważne. W międzyczasie, 19 listopada 1390 Czambor wraz z braćmi Henrykiem i Janem ze Świerczowa zawarł w Malborku układ z Krzyżakami, zobowiązując się do siedmioletniej służby zakonowi wraz ze 100 kopijnikami i 100 strzelcami. Przymierze ponowił 1 stycznia 1391.

Spiskowanie z zakonem i porwanie bliskiej królowi Elżbiety sprawiły, że jego relacje z królem polskim Władysławem Jagiełłą nie układały się poprawnie. Kilkakrotnie korzystał jeszcze z usług krzyżackich, między innymi pożyczając od nich pieniądze wraz z bratem Henrykiem. Prawdopodobnie porozumiał się również z księciem mazowieckim Siemowitem IV, z którym 24 lipca 1391 spotkał się na zamku w Brodnicy. Książę zwrócił wówczas Wisłowi 1500 grzywien za Kruszwicę, którą zastawił rycerzowi w 1384. W lipcu 1391 Wiseł odparł najazd wojsk polskich na Kruszwicę, które zostały wysłane w celu zajęcia ziem księcia opolskiego Władysława Opolczyka.

Czambor był zaangażowany w liczne walki z wojewodą poznańskim Bartoszem z Odolanowa. 14 kwietnia 1392 Bartosz pojmał Wisła i osadził w Przedeczu. 3 czerwca 1392 Przedecz został oblężony przez księcia mazowieckiego Siemowita, który próbował uwolnić Czambora. Z rozkazu króla polskiego Władysława II Jagiełły odstąpił on jednak od oblężenia. Około 22 lipca 1392, po złożeniu 400 kop groszy okupu, Wiseł został ostatecznie uwolniony.

Uwięzienie Czambora przez Bartosza z Odolanowa uniemożliwiło mu walkę o prawa małżeńskie do Elżbiety. W 1393 przybył on do Krakowa, aby zemścić się na Janie z Jičina i odebrać mu prawowitą małżonkę. Został jednak zamordowany (gdy wychodził z łaźni) przez dwunastu kuszników działających z polecenia przeciwnika.

Przypisy
↑ Nie żył już 4 lutego 1394, kiedy to funkcję tenutariusza kruszwickiego pełnił Abraham Socha. Zob. K. Niemczyk, Kilka uwag do genealogii Elżbiety Pileckiej-Granowskiej i jej rodziny, [w:] I. Panic, J. Sperka (red.), Średniowiecze polskie i powszechne, t. 1 (5), Katowice 2009, s. 144.
Bibliografia
Niemczyk K., Kilka uwag do genealogii Elżbiety Pileckiej-Granowskiej i jej rodziny [w:] I. Panic, J. Sperka (red.), Średniowiecze polskie i powszechne, t. 1 (5), Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, Katowice 2009, s. 138–151.
Sperka J., Elżbieta z Pilicy Granowska i król Władysław Jagiełło. Kulisy wielkiej miłości, [w:] B. Możejko, A. Paner (red.), Miłość w czasach dawnych, Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, Gdańsk 2009, ISBN 978-83-7326-583-7, s. 108–109
ODPOWIEDZ

Wróć do „Biografie”