Nie Kolumb, a Eriksson pierwszy dopłynął do Ameryki

Kącik mówców na wszelkie tematy niezwiązane z historią.
mdudek1234
Posty: 6
https://www.artistsworkshop.eu/meble-kuchenne-na-wymiar-warszawa-gdzie-zamowic/
Rejestracja: 19 gru 2015, 12:57

Nie Kolumb, a Eriksson pierwszy dopłynął do Ameryki

Post autor: mdudek1234 »

Według sagi o Grenlandczykach Leif Eriksson około 1002 roku wyruszył na zachód szlakiem Bjarniego Herjólfssona, który wcześniej jedynie ujrzał brzegi Ameryki. Wikingowie, do podbojów dalekich ziem, stosowali knary. Były to głębokie i stosunkowo szerokie statki handlowe, które nadawały się do rejsów oceanicznych. Natomiast do żeglugi w pobliżu lądu stosowane były mniejsze łodzie, byrdingi. Wikingowie pływali także langskipami okrętami wojennymi, takimi jak drakkary, płaskodenne łodzie wiosłowe z prostokątnymi żaglami, lub mniejsze skeidy. Na dziobach drakkarów mocowane były głowy smoków, aby odstraszyć bóstwa, które strzegły napadaną wioskę, a po powrocie do domu zdejmowano je, aby nie obrazić duchów swojej wioski.

Początki podróży wikingów

Przyczyną Podbojów wikingów był najprawdopodobniej nagły wzrost liczby ludności w Skandynawii pod koniec VII wieku. Poza tym Dzisiejsze Francja, Anglia i Szkocja, były słabszymi państwami ze względu na to, że nie istniały tam jeszcze zjednoczone królestwa. Pierwszy atak wikingów odnotowano w 793 roku w Lindisfarne w obecnej Anglii. Początkowo podróżowali … tylko na obszarze Morza Północnego i wysp szkockich, lecz około 800 roku wypłynęli dalej i skolonizowali dzisiejsze Wyspy Owcze.

Sławni podróżnicy wikingów

Bjarni Herjólfsson – normański odkrywca. Urodził się w X wieku na Islandii. Gdy dorósł przeniósł się do królestwa Norwegii i został kupcem, lecz co drugą zimę wracał do miejsca, gdzie się urodził, aby spotkać się ze swoim ojcem. Saga o Grenlandczykach mówi, że gdy pewnego razu przybył na Islandię, dowiedział się, że jego ojciec przeniósł się na Grenlandię. W 986 roku postanowił pójść w ślady ojca i wyruszył na wyspę. Nie posiadał on mapy ani kompasu i po trzech dniach, kiedy pogoda była mglista i wietrzna, zboczył z kursu. Po paru dniach, gdy pogoda się poprawiła Bjarni dopłynął do lesistego ląd. Domyślając się, że nie jest to Grenlandia postanowił nie zsiadać ze statku i płynąć dalej. Po drodze odkrył jeszcze parę lądów, lecz i tu nie zdecydował się zatrzymywać. Ostatecznie udało mu się dotrzeć na Grenlandię i zamieszkał tam razem z ojcem.

Eryk Rudy – Urodził się w Norwegii. Swój przydomek zyskał ze względu na kolor włosów. Jego synem był Leif Eriksson, a ojcem Thorwald Aswaldsson, który około 960 roku dopuścił się morderstwa i przez to został wygnany z Norwegii. Razem z rodziną przeniósł się na Islandię, lecz i tam wdał się w konflikt z prawem i musiał opuścić wyspę na trzy lata. Uznaje się go za odkrywcę Grenlandii, jednak islandzkie sagi podają, że sto lat wcześniej Gunnbjörn Ulfsson jako pierwszy zobaczył Grenlandię i nazwał ją Gunnbjarnarsker. Po nim Snaebjörn Galti podjął próbę kolonizacji Grenlandii, jednak bezskutecznie. Po wygnaniu z Islandii Eryk Rudy udał się na Grenlandie i tam przez trzy lata badał nieznany ląd. Gdy czas wygnania minął wrócił na Islandię i zebrał tam dużą grupę kolonistów, po czym z powrotem udał się na odkryte ziemie. Na południowym – zachodzie Grenlandii założył dwie kolonie: Osiedle Wschodnie oraz Zachodnie.

Leif Eriksson – Urodził się na Islandii, około 975 roku. Był synem Eryka Rudego. Na Grenlandii usłyszał o nieznanym lądzie, który ujrzał Bjarni Herjólfsson i około 1002 roku wyruszył jego szlakiem. Pierwszy ląd jaki napotkał (najprawdopodobniej Ziemia Baffina) nazwał Helluland (Kraina Kamieni). Następną ziemią jaką odkrył był prawdopodobnie Labrador. Nazwał go Markland. Leif zatrzymał się jednak dopiero na trzecim lądzie, który ujrzał i zbudował tam kilka domów. Kiedy minęła zima wyruszyli w drogę powrotną, w trakcie której Leif uratował normańskich rozbitków. Jak wielu Normanów w tym czasie, przyjął chrześcijaństwo.

Podbój Europy przez wikingów

Na morze Śródziemne wikingowie dostali się opływając półwysep iberyjski. Napadali tam na południowe wybrzeża Galii i Italię. W głąb kontynentu Normanowie dostawali się rzekami. Dziwną, Wołchowem i Dnieprem dopłynęli do Morza Czarnego i Konstantynopola, a Wołgą do Morza Kaspijskiego. Po podbojach wikingowie zaczęli osiedlać się na zdobytych wyspach. Podbili niemal całą Brytanie, jednak utracili ją wskutek rebelii Angolów i Sasów. Mimo to Normanowie powrócili i ponownie ją podbili, a królem został Wilhelm Zdobywca. Wikingowie, utrzymywali się nie tylko z grabieży, ale i z handlu. Handlowali z między innymi z arabami.

W okresie międzywojennym pojawiła się hipoteza, według której Mieszko I nosił imię Dagome pochodzące od skandynawskiego Dagr i był wikingiem, który przejął władzę w państwie Polan. Jednak z braku wystarczających dowodów, hipoteza ta upadła.

W Europie pozostało wiele śladów po wikingach, szczególnie w Skandynawii Między innymi świątynie, osady, zbroje i statki. Po wikingach przetrwały także ślady po dawnych koloniach.
ODPOWIEDZ

Wróć do „Hyde Park”