Traktat w Altranstäd w 1706 roku. Upadek Augusta II

W 1697 r., po śmierci Jana III Sobieskiego, elekcja miała charakter podwójny. Wybrani zostali jednocześnie dwaj kandydaci: elektor saski August Wettyn i popierany przez Francję książę Ludwik de Conti. Ten ostatni przybył nawet do Gdańska, ale nie dysponując szerszym poparciem, musiał wkrótce opuścić Rzeczpospolitą. W ten sposób na placu boju pozostał Wettyn, który objął tron i jako August II Mocny panował do 1733 r.
MaciekWielki
Posty: 171
https://www.artistsworkshop.eu/meble-kuchenne-na-wymiar-warszawa-gdzie-zamowic/
Rejestracja: 18 mar 2011, 17:39

Traktat w Altranstäd w 1706 roku. Upadek Augusta II

Post autor: MaciekWielki »

W lipcu 1705 roku w Warszawie rozpoczął obrady zjazd konfederatów warszawskich. Prowadzili oni nadal rozmowy ze Szwedami na temat zawarcia traktatu pokojowego. Popierająca Stanisława Leszczyńskiego szlachta dążyła przede wszystkim do pacyfikacji kraju i zakończenia kontrybucji narzucanych przez Karola XII. Szwedzi jednak wszelkie rozmowy na temat zmniejszenia lub zdjęcia kontrybucji oraz pokoju chcieli prowadzić dopiero po koronacji Leszczyńskiego.

4 października 1705 roku w Warszawie odbyła się koronacja Stanisława Leszczyńskiego. Brała w niej udział jedynie znikoma ilość reprezentacji stanu szlacheckiego i senatorskiego, a aktu dokonał arcybiskup lwowski Konstanty Zieliński. Insygnia królewskiego zostały wykonane za pożyczone przez Szwedów pieniądze. Koronacja oznaczała dla Polski zawarcie pokoju. Rzeczpospolita aktem z listopada 1705 roku stawała się faktycznie państwem wasalnym Szwecji, a oba królestwa powiązano wiecznym sojuszem, którego treść miała być częścią wszystkich pactów conventów. Rzeczpospolita na jego mocy nie mogła zawierać traktatów ze szkodą dla Szwecji, została całkowicie gospodarczo podporządkowana Szwecji, co miało swoje znaczenie przy eksporcie, który miał się odbywać poprzez porty w Rydze i Szczecinie. Kupcy szwedzcy otrzymali swobodę zajmowania się działalnością handlową na terenie kraju oraz zakazano handlu tranzytowego pomiędzy Moskwą a Europą Zachodnią. Pokój zawarty przez Leszczyńskiego i garstkę jego zwolenników był dla Rzeczpospolitej klęską. Polska będąca wasalem nie zaznała pokoju, a władza Leszczyńskiego była znikoma i nie sięgała dalej niż szwedzkie wojska.

August II powrócił do kraju w listopadzie 1705 roku. W Grodnie spotkał się z Piotrem I, z którym wspólnie uzgodnili plan kampanii na przełomie 1705 i 1706 roku. W Grodnie zebrała się również rada konfederacji sandomierskiej, która potępiła koronację Stanisława Leszczyńskiego i poparła Augusta II. Dla swych zwolenników August II ustanowił wówczas Order Orła Białego, z dewizą „Za wiarę, króla i prawo”. Plany obu władców podczas spotkania w Grodnie polegały na uderzeniu na armię szwedzką z dwóch stron. Ze wschodu wojskami Augusta II z posiłkowym korpusem rosyjskim, natomiast z zachodu generała Mateusza Schulenburga na czele 20 tysięcznej armii saskiej. Karol XII wyprzedził jednak wojska rosyjskie i zamknął je w Grodnie. Z kolei szwedzki generał Gustaw Rehnsköld 13 lutego 1706 roku rozbił pod Wschową korpus saski. Wiadomość o klęsce spowodowała wycofanie się wojsk rosyjskich z Rzeczpospolitej, zaś wojska Augusta II skierowały się przez Wielkopolskę do Krakowa, unikając po raz kolejny walnego starcia z wojskami Karola XII. Król szwedzki nie mogąc zmusić nie tylko Augusta II do walnej rozprawy, ale również szlachty województw ruskiego i wołyńskiego do uznania Stanisława Leszczyńskiego za prawowitego króla Polski, zdecydował się wkroczyć do Saksonii, co według jego uznania miało rozstrzygnąć losy Augusta II.

Armia szwedzka wkroczyła do Saksonii latem 1706 roku. August II wraz z wojskami saskimi przebywał w Rzeczpospolitej, jednak swym przedstawicielom, którzy prowadzili rokowania ze Szwedami w Saksonii udzielił szerokich pełnomocnictw. Ostatecznie 24 września 1706 roku w Altranstäd podpisano układ pokojowy pomiędzy Karolem XII a Augustem II. Na jego mocy August II zrzekł się korony, ale zachował tytuł królewski. Saksonia miała zapłacić olbrzymią kontrybucję, zerwano układ sojuszniczy z Rosją, zaś w ręce szwedzkie został wydany przywódca szlachty inflanckiej – Jan Reinhold Patkul. August II został ponadto zmuszony do unieważnienia wszystkich aktów prawnych zawartych od czasu zjazdu sandomierskiego w 1702 roku.

Już po zawarciu traktatu w Altranstäd Augustowi II udało się pokonać pod Kaliszem wierne wojska Leszczyńskiego złożone z oddziałów szwedzkich i polsko-litewskich. To zwycięstwo nie miało już jednak żadnego znaczenia. August II traktatem w Altranstäd zrzekał się nie tyko korony, ale wycofał się oficjalnie z wojny ze Szwecją. To oznaczało zwycięstwo Karola XII i dalsze podporządkowywanie Rzeczypospolitej jego działaniom.
ODPOWIEDZ

Wróć do „Sasi na tronie polskim”