Sąd nad Stanislawem Augustem - obrona

Po śmierci Augusta III Sasa w 1763 r. nowym i jak się miało okazać, ostatnim władcą Rzeczpospolitej Obojga Narodów został Stanisław Poniatowski, który przyjął imiona Stanisław August.
W ten sposób Rzeczpospolita otrzymała monarchę wykształconego, obdarzonego inteligencją oraz zmysłem artystycznym. Okres jego panowania potwierdził również, iż był to monarcha nie rezygnujący z działań w najtrudniejszych warunkach politycznych.
Warka
Posty: 1570
https://www.artistsworkshop.eu/meble-kuchenne-na-wymiar-warszawa-gdzie-zamowic/
Rejestracja: 16 paź 2010, 03:38

Sąd nad Stanislawem Augustem - obrona

Post autor: Warka »

Sad nad Stanislawem Augustem - obrona --> argumenty adwokatow
· sprowadził do Polski wielu znanych artystow (Baciarelli, Caneletto)
· miał wielki wpływ na rozkwit kultury w Polsce - objął stypendiami młodych, zdolnych artystów, organizował spotkania intelektualne (obiady czwartkowe), nie zrażał się niepowodzeniami
· stworzył Teatr Narodowy
· władza króla była ograniczona, ze strony szlachty i władców krajów osciennych
· elastyczna taktyka króla przyczyniła się do zachowania większości reform (1764-1766) i uzupełnienia ich nowymi uchwalonymi na sejmie w latach 1767/1768
· udało mu się podporządkować sobie Radę Nieustającą
· Kierowany przezeń sejm 1776 roku uchylił znaczną część nadużyć i nieprzemyślanych ustaw Sejmu rozbiorowego, stworzył z Rady Nieustającej pierwszy w dziejach Polski organ centralizujący władzę wykonawczą i otworzył drogę do znacznie dalej idących reform
· Nie mając ani w części tego prestiżu i tych zasobów, jakie posiadali Katarzyna II, Fryderyk II i inni władcy dbali o poklask oświeceniowej opinii europejskiej, zdołał pozyskać jej uznanie i sympatię. Dzięki ujmującemu sposobowi bycia, talentom oratora i rozmówcy, łatwości w dobieraniu argumentów, potrafił mieć duży wpływ na ludzi. Swego zaciętego wroga, przywódcę konfederacji barskiej biskupa Adama Krasińskiego, który po latach wycofania się z życia publicznego przybył na Sejm Czteroletni w zamiarze kontynuowania polityki antykrólewskiej, rozbroił w pierwszej rozmowie.
· W pięknej mowie w obronie „królobójców" przed sądem sejmowym wyjaśniał i usprawiedliwiał pobudki działania żołnierzy konfederackich, którzy podnieśli broń przeciw niemu i targnęli się na jego życie
· Propagował więc własnym przykładem i inspirowaną przez siebie akcją propagandową nowe wzorce ocen moralnych, zachowań i obyczajów, wzorce postawy krytycznej wobec rzeczywistości, otwartej na nowe idee, oświeconej i obywatelsko zaangażowanej
· Dzięki cechom swego charakteru i usposobienia: łatwości zapominania uraz, wyrozumiałości (co łączyło się z określonymi dyspozycjami jego umysłowości) potrafił spożytkować bardzo różnorodnych ludzi, stawiając na pewne, najmniejsze choćby ich cechy pozytywne, choć zdawał sobie sprawę z wszystkich ich cech negatywnych.
· Tak więc u kanclerza Młodziejowskiego cenił i wykorzystywał jego inteligencję, zręczność i ogromną pracowitość, u osławionego Adama Ponińskiego to, że nie szkodził nikomu, gdy to nie przynosiło mu jakiegoś zysku, u Augusta Sułkowskiego, który lubił szkodzić i interesownie, i bezinteresownie, jego - choć często chybione - ambicje męża stanu i reformatora.
· W czasie wojny w 1792 roku, choć nie wierzył w możliwość skutecznego zbrojnego oporu, ustanowił odznakę „Virtuti Militari", która już wówczas i w następnych epokach odegrała tak wielką rolę w budzeniu owej cnoty
· DLACZEGO STANISLAW AUGUST MIAL TAK ZLA OPINIE??? Opinię tę psuto mu systematycznie od wstąpienia na tron. Ale kalumnie, jakie rzucano nań wówczas, a zwłaszcza w dobie Radomia i Baru, były tak oderwane od rzeczywistości, że przeszły bez większego echa. Nikt nie mógł na serio długo wierzyć, że Stanisław August był sprawcą rzezi humańskiej czy też miał zamiar zniszczyć w Polsce wiarę katolicką. Ale później zaczęto szerzyć negatywne opinie znacznie zręczniej formułowane i znacznie bardziej podobne do prawdy Kuźnią ich były przede wszystkim zazdrosne koła nowej, już oświeconej opozycji magnackiej, z Czartoryskimi na czele. Król dobry, ale słabego charakteru, rozumny, ale lękliwy i powodujący się rozkazami petersburskiej protektorki, dbały przede wszystkim o własne interesy - oto w skrócie opinia, którą wówczas lansowano i która przetrwała częściowo do dzisiaj. Najtrwalej zaciążyła zaś nad oceną ostatniego króla polskiego jego kapitulacja w 1792 roku

· zorganizował Komisję Edukacji Narodowej, mającą zapewnić rozwój szkolnictwa i nowoczesny kształt wychowania.

· Popierał gospodarczy rozwój kraju, powstanie poczty, banków i handel czarnomorski - mający ograniczyć straty gospodarcze spowodowane pruską polityką celną.

· KONSTYTUCJA: Jej główne postanowienia to: zniesienie wolnej elekcji i liberum veto, zerwanie z zasadą związania posła instrukcją sejmikową i uczynienie z posłów reprezentantów narodu, wzmocnienie władzy wykonawczej poprzez stworzenie rządu - Straży Praw z królem na czele, uzależnienie praw wyborczych szlachty me tylko od pochodzenia, ale - zgodnie z duchem czasów -od cenzusu majątkowego, nadanie mieszczanom miast królewskich prawa przedstawiania w sejmie swoich racji oraz zagwarantowanie im nietykalności osobistej i majątkowej, prawa dostępu do godności duchownych, stopni oficerskich i urzędów oraz prawa nabywania przez nich dóbr ziemskich, zagwarantowanie chłopom opieki "prawa i rządu krajowego", i jakże nowe postanowienie, że Konstytucję być może trzeba będzie zmienić za 25 lat, w następnym pokoleniu, zbierającym owoce pracy cywilizacyjnej króla.
Wszystkie te, jak i pozostałe reformy Sejmu Wielkiego (1788-1792) - plan powiększenia armii do 100 tysięcy, zgoda na stosunkowo wysokie podatki obciążające szlachtę i duchowieństwo - uczyniły Rzeczpospolitą innym państwem. Król zdawał sobie z tego sprawę - był wówczas inicjatorem budowy świątyni Opatrzności w Warszawie. Ale znaczenie tych zmian rozumiała - choć zupełnie inaczej - również Katarzyna. Podjęła interwencję w Polsce pod sztandarem zorganizowanej przez siebie konfederacji targowickiej (Sz. Potocki, K. Branicki, S. Rzewuski). Wybuchła wojna w obronie Konstytucji i całości Rzeczypospolitej. Król widział słabość swojej armii oraz odwagę jej dowódców (książę Józef Poniatowski, Tadeusz Kościuszko) i żołnierzy. Nie stając osobiście na czele armii, gdy wszystko wydawało się już stracone, ustanawia medal Virtuti Militari - za męstwo

· Sam Stanisław August zaakceptował przeprowadzone reformy, był też bez wątpienia tolerancyjny, nieodległy od wolno-myślicielstwa, i został okrzyknięty za wroga ojczyzny, wiary katolickiej i wolności szlacheckich.
· zainicjował powstanie pism „Monitor” oraz „Zabawy Przyjemne i Pożyteczne"
ODPOWIEDZ

Wróć do „Stanisław August Poniatowski”