Makaronizm

Społeczeństwo polskie epoki Odrodzenia i wczesnego Baroku charakteryzowało się silnym dynamizmem demograficznym. Polska stała się w tym czasie nie tylko jednym z największych, ale i najludniejszych krajów w Europie. Po włączeniu Inflant i rozejmie w Jamie Zapolskim w 1582 roku Rzeczpospolita obejmowała obszar 815 tys. km². Jednak największy rozwój terytorialny przypada na I połowę XVII wieku, po pokoju wieczystym w Polanowie z 1634 roku. Obszar państwa wraz z lennami wyniósł wówczas blisko milion km², dokładnie 990 tys. km². W ówczesnej Europie tylko państwo rosyjskie miało większe terytorium.
Artur Rogóż
Administrator
Posty: 4635
https://www.artistsworkshop.eu/meble-kuchenne-na-wymiar-warszawa-gdzie-zamowic/
Rejestracja: 24 maja 2010, 04:01
Kontakt:

Makaronizm

Post autor: Artur Rogóż »

Makaronizm, łacina makaroniczna, język stosowany w utworach satyrycznych, w których miesza się łacinę, najczęściej w formie zwulgaryzowanej bądź zniekształconej, z danym językiem narodowym dla uzyskania efektu humorystycznego. Tworzenie wyrazów czy zwrotów naśladujących słowa i składnię łacińską, także w postaci neologizmów. Parodie w stylu makaronicznym, których pierwszym twórcą był w IV w. p.n.e. Auzoniusz z Bordeaux, torowały drogę do uznania języków narodowych, wyśmiewając nieudolną łacinę jako obowiązujący język urzędowy. Nazwa wywodzi się od znanego utworu M. degli Odasi La maccheronea (1490). Jest to zjawisko artystyczno-literackie różne od mechanicznego mieszania języka narodowego z łaciną w języku potocznym, żargonie urzędniczym (w Polsce szczególnie w XVII-XVIII w.) oraz np. w epistolografii i pamiętnikach.
ODPOWIEDZ

Wróć do „Gospodarka, kultura i społeczeństwo”