Franciszek Ksawery Chomiński

[Artur Rogóż]

Franciszek Ksawery Chomiński herbu Lis (zm. 9 czerwca 1809 w Wilnie) – wojewoda mścisławski i generał major wojsk litewskich od 1788, marszałek sejmu w 1784, konfederat barski, tłumacz.

Porucznik w chorągwi petyhorskiej, deputat na Trybunał Litewski. W 1764 pułkownik konfederacji Czartoryskich. Stronnik Michała Kazimierza Ogińskiego, z polecenia którego udał się do Wiednia i Paryża w celu pozyskania pomocy finansowej dla konfederacji barskiej. Uczestniczył w bitwie pod Stołowiczami. Po upadku konfederacji udał się na krótko na emigrację. W 1775 pogodzony z królem. Poseł na sejm z powiatu pińskego w latach 1780, 1782 i 1784. W 1782 został kawalerem Orderu Świętego Stanisława. [1]W 1785 odznaczony Orderem Orła Białego.[2] W 1786 został marszałkiem Trybunału Litewskiego w Wilnie.

W latach 1793-1807 był marszałkiem guberni grodzieńskiej.

Był autorem przekładów na język polski dzieł literatury rzymskiej i francuskiej. W 1765 wydał przekład Od Horacego. Przełożył też utwory Racinea i Corneilla.
Bibliografia

* Władysław Konopczyński Franciszek Ksawery Chomiński, w: Polski Słownik Biograficzny, t.III, Kraków 1937

Przypisy

1. ↑ Zbigniew Dunin-Wilczyński, Order Św. Stanisława, Warszawa 2006 s. 189.
2. ↑ Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705-2008, 2008, s. 232.