Antoni Benedykt Lubomirski

[Artur Rogóż]

Antoni Benedykt Lubomirski herbu Szreniawa bez Krzyża (zm. 1761) – miecznik wielki koronny, generał major wojsk koronnych, poseł, jeden z wybitniejszych działaczy stronnictwa „republikańskiego”, protegowany Francji, starosta kazimierski.

Podpisał elekcję Stanisława Leszczyńskiego (1733), później pogodził się z Augustem III Sasem. Wielokrotny poseł na sejm, wybitny mówca.

Na sejmie w 1738 r. żądał wyjścia wojsk rosyjskich, w 1744 r. domagał się zwiększenia liczby żołnierzy.

Będąc marszałkiem sejmu w 1746 r. i nie mogąc przeprowadzić żadnej ustawy, nazwał go „zgromadzeniem bezdusznym".

Na sejmie w 1748 wygłosił wiele mów w sprawie reform ekonomicznych i wojskowych, a także przeciw liberum veto.

3 sierpnia 1757 został kawalerem Orderu Orła Białego.