Antoni Michał Potocki

[Artur Rogóż]

Antoni Michał Potocki (zm. 1765), wojewoda bełski, podstoli wielki litewski.

Syn Aleksandra Jana i Teresy Tarło, brat Józefa kasztelana lwowskiego, wnuk Pawła. W 1730 roku poślubił Ludwikę Marię Sapiehę, córkę Aleksandra Pawła Sapiehy.

Został podstolim litewskim w 1728 roku, później był wojewodą bełskim w latach (1732-1763) oraz marszałkiem królowej (1747-1754). Od 1754 roku pełnił funkcję generała-lejtnanta wielkiego koronnego. Był też starostą: Grabowa i Krzemieńca.

W czasie przedostatniego bezkrólewia stronnik Leszczyńskiego. Za Augusta III wybitny działacz stronnictwa "republikantów", stronnik Francji i Prus, brał udział w głównych konspiracjach przeciw dworowi saskiemu. Niezmiernie czynny i ruchliwy, dyplomata obeznany dokładnie z sprawami europejskimi, należał do najbardziej światłych umysłów swojej epoki. W 1744 wydał pismo Do Panów obojga stanów, w którym nakreślił śmiały program reform, obejmujący m.in. dopuszczenie mieszczan do udziału w sejmie i rządzie. Jednak z walorami tymi łączył nie mniejsze wady charakteru: wichrzyciel i intrygant, wysługiwał się notorycznie obcym dworom, obciążył swe sumienie zerwaniem kilku sejmów, zwłaszcza najważniejszego sejmu grodzieńskiego 1744, który posiadał najlepsze szansę przeprowadzenia reform skarbowo-wojskowych.

Za zasługi został odznaczony Orderem Orła Białego w 1745 roku. W 1730 odznaczony rosyjskim Orderem św. Andrzeja Powołańca. [1]


Przypisy

1. ↑ Николай Николаевич Бантыш-Каменский, (Дружинин П.А.): Списки кавалерам российских императорских орденов: Св. Андрея первозванного, Св. Екатерины, Св. Александра Невского и Св. Анны с их учреждения до установления в 1797 г. орденского капитула. Moskwa 2005, s. 73.