Joachim Karol Potocki

[Artur Rogóż]

Joachim Karol Potocki herbu Pilawa (ur. 1725 ? w Trzebowej, zm. 1796 ? 1786) - starosta trembowelski i grybowiecki rotmistrz znaku pancernego, podczaszy wielki litewski, generał-porucznik Wojsk Koronnych, konfederat barski.

Syn Jana, kasztelana bracławskiego i Konstancji Sobieskiej, brat Teodora, wojewody bełskiego i generała majora wojsk koronnych. Był wnukiem Józefa Stanisława, dziadkiem Feliksa.

W l. 1734 - 1735 jako partyzant działał na rzecz Stanisława Leszczyńskiego.Patenty generalskie uzyskał w w 1755 i 1758 z tytułu szefostwa regimentem dragonii.

Ożenił się w 1752 roku z Teresą Sapiehą, córką Józefa Franciszka Sapiehy i miał z nią 2 córki. Drugą jego żoną została Anna Salomea Grocholska, córka Marcina Grocholskiego, która poślubił w 1786 roku.

Posiadał majątki: Roś, Trościanica. W latach (1763-1780) był podczaszym wielkim litewskim, później szefem regimentu konnego imienia królowej Jadwigi i regimentarzem konfederacji barskiej. Działał w konfederacji przedbarskiej w Warszawie i we Lwowie, potem jeden z przywódców tego ruchu. W 1768 marszałek konfederacji kilku województw południowo-wschodnich. Pobity przez Rosjan pod Podhajcami, utracił swoje dobra i zbiegł na Mołdawię. Działał za granicą na rzecz konfederacji. W 1770 wspólnie z J. K. Branickim ogłosił manifest o detronizacji Stanisława Augusta i bezkrólewiu w Polsce. W 1779 powrócił do kraju i gospodarował na roli.

Za zasługi został odznaczony Orderem Orła Białego w 1763 roku.
Przypisy

1. ↑ Lub w maju 1791 za [1]