Stefan Mikołaj Branicki
: 04 kwie 2011, 05:30
Stefan Mikołaj Branicki, ( ur. ok. 1640, zm. w 1709) – stolnik wielki koronny od 1688, wojewoda podlaski od 1703, starosta stopnicki, bielski, brański (1683), ratneński i krośnieński (1673).
Ojcem jego był Jan Klemens Branicki (marszałek nadworny koronny), matką Aleksandra Katarzyna Czarniecka, córka Stefana Czarnieckiego. Żoną jego w 1686 roku została : Katarzyna Scholastyka Sapieha h. Lis, (1674-1720) - córka hetmana Kazimierza Jana Sapiehy, z którą miał pięcioro dzieci.
Był posłem na Sejm Konstytucyjny w 1683 r. W 1688 r. porwany został przez szlachtę zadnieprską, której dobra zagarnął car, a starostwo krośnieńskie miało służyć za przytułek. Był też komisarzem w sprawie pretensji Kurfirszta Brandeburskiego i ubezpieczenia Elbląga i na rozgraniczenie województwa podlaskiego w 1703 r. Walczył pod Wiedniem i na Budziakach. Za co mu król Jan III Sobieski nadał tytuł stolnika koronnego. W 1692 uzyskał on prawa miejskie dla Białegostoku od króla Jana III Sobieskiego i buduje na miejscu istniejącego dworu obronnego barokowy pałac. Zmarł w 1709 roku (wg Niesieckiego w 1716 r.) i został pochowany kościele św. Piotra w Krakowie, gdzie wystawił rodzicom nagrobek.
Źródła;
* Adam Boniecki, Herbarz polski: Wiadomosći historyczno-genealogiczne o rodach ...,1985, Tom 2, s.104
* Polski Słownik Biograficzny , t. 2 s. 411
Ojcem jego był Jan Klemens Branicki (marszałek nadworny koronny), matką Aleksandra Katarzyna Czarniecka, córka Stefana Czarnieckiego. Żoną jego w 1686 roku została : Katarzyna Scholastyka Sapieha h. Lis, (1674-1720) - córka hetmana Kazimierza Jana Sapiehy, z którą miał pięcioro dzieci.
Był posłem na Sejm Konstytucyjny w 1683 r. W 1688 r. porwany został przez szlachtę zadnieprską, której dobra zagarnął car, a starostwo krośnieńskie miało służyć za przytułek. Był też komisarzem w sprawie pretensji Kurfirszta Brandeburskiego i ubezpieczenia Elbląga i na rozgraniczenie województwa podlaskiego w 1703 r. Walczył pod Wiedniem i na Budziakach. Za co mu król Jan III Sobieski nadał tytuł stolnika koronnego. W 1692 uzyskał on prawa miejskie dla Białegostoku od króla Jana III Sobieskiego i buduje na miejscu istniejącego dworu obronnego barokowy pałac. Zmarł w 1709 roku (wg Niesieckiego w 1716 r.) i został pochowany kościele św. Piotra w Krakowie, gdzie wystawił rodzicom nagrobek.
Źródła;
* Adam Boniecki, Herbarz polski: Wiadomosći historyczno-genealogiczne o rodach ...,1985, Tom 2, s.104
* Polski Słownik Biograficzny , t. 2 s. 411