Wincenty Dobiecki

[Artur Rogóż]

Wincenty Dobiecki (ur. 1778 Chełmce w Krakowskiem - zm. 1872). Brat gen. Wojciecha Dobieckiego.

Pochodził z rodziny szlacheckiej h. Ossoria. Generał brygady powstania listopadowego.

Służbę wojskową rozpoczął w 1807 w pułku szwoleżerów Gwardii Napoleona. Porucznik z 1808.

Do 1812, z przerwą na kampanię austriacką 1809 w Polsce, walczył w Hiszpanii w ramach interwencji francuskiej. W 1813 awans na kapitana. Odznaczył się pod Montmirail. Od 1814 szef szwadronu. Po powrocie do kraju w 1815 wszedł do Armii Królestwa Polskiego jako major. W tymże roku wziął dymisje i osiadł na roli.

Po wybuchu powstania listopadowego powrócił do służby. W stopniu pułkownika początkowo dowódca gwardii ruchomej woj. mazowieckiego, wkrótce dowódca pułku Mazurów. Odznaczył się w bitwie pod Ostrołęką. Ciężko ranny w bitwie musiał wycofać sie ze służby.

Po wyleczeniu ran dyrektor poczty. Generał z lipca 1831. Po upadku powstania emigrował. Później powrócił do kraju.

Pozostawił wspomnienia wojenne.
Bibliografia

H. P Kosk Generalicja polska t. 1 wyd. Oficyna Wydawnicza "Ajaks" Pruszków 1998.