Tadeusz Suchorzewski

Obszerny opis dziejów całości życia oraz dokonań wybitnej postaci.
Artur Rogóż
Administrator
Posty: 4635
https://www.artistsworkshop.eu/meble-kuchenne-na-wymiar-warszawa-gdzie-zamowic/
Rejestracja: 24 maja 2010, 04:01
Kontakt:

Tadeusz Suchorzewski

Post autor: Artur Rogóż »

Tadeusz Suchorzewski (ur. 1779 w Sarbinowie pow. Kościan - zm. 1852 Paryż). Generał brygady Armii Królestwa Polskiego i generał brygady powstania listopadowego.

Służbę wojskową rozpoczął w roku 1800 w Legii Naddunajskiej. W 1801 wziął dymisje i powrócił do kraju w stopniu porucznika. W 1806 wszedł do poznańskiej gwardii honorowej jako kapitan. Wziął udział w kampanii mazurskiej 1807 i dostał sie do niewoli rosyjskiej. Po uwolnieniu brał udział w wojnie z Austrią w 1809 jako szef szwadronu. Od listopada 1809 major w 6 pułku ułanów.

W kampanii moskiewskiej 1812 pułkownik i dowódca pułku. W kampanii saskiej sześciokrotnie ranny. Pod Lipskiem ponownie dostał sie do niewoli rosyjskiej.

Od stycznia 1815, po powrocie w wojsku dowódca 2 pułku strzelców konnych Armii Królestwa Polskiego. Generał brygady z 1818 jako dowódca 1 Brygady Ułanów. Odznaczony Orderem Świętego Stanisława II klasy z nadania Aleksandra I Romanowa. [1]

W czasie powstania listopadowego krótko na czele 1 Dywizji Jazdy. Z powodu przewlekłej choroby w lutym 1831 przeszedł do rezerwy.

Opuścił kraj z armia powstańczą. Internowany w Prusach Wschodnich. Potem emigrował do Francji i tam zmarł w Paryżu.

Był członkiem loży wolnomularskiej Bracia Zjednoczeni w drugim stopniu rytu ("czeladnik"). [2]
Bibliografia

H. P Kosk Generalicja polska t. 2 wyd. Oficyna Wydawnicza "Ajaks" Pruszków 2001.
Przypisy

1. ↑ Zbigniew Dunin-Wilczyński, Order Św. Stanisława, Warszawa 2006 s. 221.
2. ↑ Marek Tarczyński, Generalicja powstania listopadowego, 1980, s. 62.
ODPOWIEDZ

Wróć do „Biografie”