Piotr Łubieński
: 14 lut 2011, 04:12
Piotr Łubieński herbu Pomian (ur. 26 stycznia 1786 w Szczytnikach, zm. 17 października 1867 w Warszawie) – polski generał.
Syn Feliksa i Tekli Teresy, brat: Tomasza, Henryka, Tadeusza, Jana i Józefa. Osiadł w majątku Barbary Szymanowskiej Gole i przyległych folwarków (Dorocin, Karolina, Baśin), założyciel cukrowni w Golach.
W latach (1807 - 1812) i w czasie powstania listopadowego (1830 - 1831) był dowódcą Straży Bezpieczeństwa w Warszawie, od 1825 prezesem dyrekcji szczegółowej Towarzystwa Kredytów Ziemskich województwa mazowieckiego.
W czasie powstania listopadowego był senatorem-kasztelanem i generałem brygady. Od 1861 do 1867 członek Rady Stanu Królestwa Polskiego, a od 1865 prezesem Warszawskiego Towarzystwa Dobroczynności.
Był członkiem loży wolnomularskiej Rycerze Gwiazdy w stopniu Kawalera Wybranego[1] Za zasługi dla ojczyzny został odznaczony Orderem Legii Honorowej, krzyżem Virtuti Militari oraz Orderem Świętego Stanisława.
Miał syna Pawła.
Przypisy
1. ↑ Marek Tarczyński, Generalicja powstania listopadowego, 1980, s. 63.
Syn Feliksa i Tekli Teresy, brat: Tomasza, Henryka, Tadeusza, Jana i Józefa. Osiadł w majątku Barbary Szymanowskiej Gole i przyległych folwarków (Dorocin, Karolina, Baśin), założyciel cukrowni w Golach.
W latach (1807 - 1812) i w czasie powstania listopadowego (1830 - 1831) był dowódcą Straży Bezpieczeństwa w Warszawie, od 1825 prezesem dyrekcji szczegółowej Towarzystwa Kredytów Ziemskich województwa mazowieckiego.
W czasie powstania listopadowego był senatorem-kasztelanem i generałem brygady. Od 1861 do 1867 członek Rady Stanu Królestwa Polskiego, a od 1865 prezesem Warszawskiego Towarzystwa Dobroczynności.
Był członkiem loży wolnomularskiej Rycerze Gwiazdy w stopniu Kawalera Wybranego[1] Za zasługi dla ojczyzny został odznaczony Orderem Legii Honorowej, krzyżem Virtuti Militari oraz Orderem Świętego Stanisława.
Miał syna Pawła.
Przypisy
1. ↑ Marek Tarczyński, Generalicja powstania listopadowego, 1980, s. 63.