Artur Gołuchowski
: 15 lut 2011, 04:24
Artur Gołuchowski hrabia herbu Trzaska (ur. w 1808 – zm. 27 października 1893 w Łosiaczu) – generał polski powstania styczniowego.
Był starszym bratem Agenora Gołuchowskiego namiestnika Galicji. Wziął udział jako ochotnik w powstaniu listopadowym w stopniu podporucznika 5. Pułku Ułanów. Walczył pod Olszynką Grochowską, Iganiami i Ostrołęką. Odznaczony Krzyżem Orderu Virtuti Militari. W Korpusie gen. G. Romarino kapitulował w zaborze austriackim, po czym gospodarował na roli. Nie stronił od działalności politycznej.
Wiosną 1863 członek komitetu "Białych" we Lwowie, powołany przez Rząd Narodowy na organizatora oddziałów jazdy w zaborze austriackim i mianowany przez stronnictwo białych generałem. Organizował oddziały powstańcze w Galicji, które miały przyjść z pomocą w powstaniu w Królestwie Polskim. Formował je z własnych środków i lokował po dworach ziemiańskich Podola. Po ogłoszenia przez Austrię stanu oblężenia rozpuścił je. W 1876 – 1877 został członkiem Tajnej Konfederacji Narodu Polskiego i z jej ramienia wszedł do tajnego rządu Galicji. 20 marca 1878 wybrany do Rady Państwa Austro-Węgier. Zawsze starał się być czynnym tam, gdzie działo się coś co mogło mieć związek z walką o niepodległość, m.in. nawiązał kontakty z działaczami polskimi w Turcji w sprawach tworzenia tam Legionu Polskiego. Interesował się udziałem Polaków w wojnie krymskiej.
Bibliografia
* H. P Kosk Generalicja polska t. 1 wyd.: Oficyna Wydawnicza "Ajaks" Pruszków 1998.
Był starszym bratem Agenora Gołuchowskiego namiestnika Galicji. Wziął udział jako ochotnik w powstaniu listopadowym w stopniu podporucznika 5. Pułku Ułanów. Walczył pod Olszynką Grochowską, Iganiami i Ostrołęką. Odznaczony Krzyżem Orderu Virtuti Militari. W Korpusie gen. G. Romarino kapitulował w zaborze austriackim, po czym gospodarował na roli. Nie stronił od działalności politycznej.
Wiosną 1863 członek komitetu "Białych" we Lwowie, powołany przez Rząd Narodowy na organizatora oddziałów jazdy w zaborze austriackim i mianowany przez stronnictwo białych generałem. Organizował oddziały powstańcze w Galicji, które miały przyjść z pomocą w powstaniu w Królestwie Polskim. Formował je z własnych środków i lokował po dworach ziemiańskich Podola. Po ogłoszenia przez Austrię stanu oblężenia rozpuścił je. W 1876 – 1877 został członkiem Tajnej Konfederacji Narodu Polskiego i z jej ramienia wszedł do tajnego rządu Galicji. 20 marca 1878 wybrany do Rady Państwa Austro-Węgier. Zawsze starał się być czynnym tam, gdzie działo się coś co mogło mieć związek z walką o niepodległość, m.in. nawiązał kontakty z działaczami polskimi w Turcji w sprawach tworzenia tam Legionu Polskiego. Interesował się udziałem Polaków w wojnie krymskiej.
Bibliografia
* H. P Kosk Generalicja polska t. 1 wyd.: Oficyna Wydawnicza "Ajaks" Pruszków 1998.