Zygmunt Sierakowski

Obszerny opis dziejów całości życia oraz dokonań wybitnej postaci.
Artur Rogóż
Administrator
Posty: 4635
https://www.artistsworkshop.eu/meble-kuchenne-na-wymiar-warszawa-gdzie-zamowic/
Rejestracja: 24 maja 2010, 04:01
Kontakt:

Zygmunt Sierakowski

Post autor: Artur Rogóż »

Gen. Zygmunt Sierakowski (ur. 19 maja 1827 w Lisowie koło Maniewicz na Wołyniu, zm. 27 czerwca 1863 w Wilnie) – polski generał, działacz niepodległościowy, dowódca powstania styczniowego na Żmudzi. Używał pseudonimu Dołęga.

Jako student uniwersytetu petersburskiego prowadził propagandę patriotyczną wśród ludu wiejskiego na Litwie. W maju 1848 schwytany przez Rosjan i skazany za nielegalne przekraczanie granicy rosyjsko-austriackiej na bezterminowe roty aresztanckie w orenburskim korpusie karnym, gdzie odznaczył się zdolnościami i męstwem. W 1856 został mianowany oficerem. W 1859 skończył Akademię Sztabu Generalnego w Petersburgu. Wysłany przez rząd dla badania prawodawstwa wojskowego narodów zachodnich, przyczynił się swemi projektami do zniesienia kary cielesnej w armii. Tam też należał do kierownictwa konspiracyjnych sfederowanego Koła Oficerów Polskich w Petersburgu, związanego z organizacją czerwonych w Kongresówce. Z ich ramienia w 1861 nawiązał w Paryżu kontakt z Ludwikiem Mierosławskim. Spotykał się z Giuseppe Garibaldim i Aleksandrem Hercenem.

W 1863, po wybuchu powstania wziął dymisję z wojska rosyjskiego i z ramienia Rządu Narodowego został naczelnikiem wojennym województwa kowieńskiego. Dowodził 2500-osobowym oddziałem, operującym na Żmudzi. 21 kwietnia pobił Rosjan w pod Ginietyniami. 3 maja wyruszył ze swoim źle uzbrojonym oddziałem w kierunku Kurlandii, gdzie zamierzał przejąć transport broni dostarczony z Wielkiej Brytanii[1]. W dniach 7-9 maja stoczył trzydniową bitwę pod Birżami, zakończoną rozbiciem jego oddziału przez fiński pułk lejbgwardii gen. Jana Ganeckiego. Dostał się do rosyjskiej niewoli. Przed sądem wojennym okazał niezłomny hart ducha. Wbrew zabiegom międzynarodowej opinii publicznej, 27 czerwca 1863 został powieszony w Wilnie.

W Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie znajduje się jego szabla wzorowana na XVII-wiecznej karabeli.
Przypisy

1. ↑ desant gen. Teofila Łapińskiego

Bibliografia

* Ćwiek Z., Przywódcy powstania styczniowego. Sześć sylwetek, Warszawa 1963.
* Stefan Kieniewicz, Powstanie Styczniowe, Warszawa 1983.
* Kronika powstań polskich 1795-1944, Warszawa 1994.
* Kwaśniewicz W., Dzieje szabli w Polsce , Warszawa 2007. (wyd. III)
* Stanisław Strumph-Wojtkiewicz, Powstanie Styczniowe, Warszawa 1973.
* Wielka Ilustrowana Encyklopedia Gutenberga (1934-1939)
* Tadeusz Prus-Faszczewski. Ostatnie chwile Dołęgi-Sierakowskiego w nieznanym pamiętniku oficera rosyjskiego. „Kurier Literacko-Naukowy”. 51, s. 2, 19 grudnia 1938.
ODPOWIEDZ

Wróć do „Biografie”