Aleksander Józef hr. Skrzyński

[Artur Rogóż]

Aleksander Józef Skrzyński (ur. 19 marca 1882 w Zagórzanach w Galicji, zm. 25 września 1931 w Łąkocinach w okolicach Ostrowa Wielkopolskiego) – polski prawnik, polityk, premier II RP.
Życiorys

Studiował prawo, w latach 1900–1904 na Uniwersytecie w Wiedniu, a w okresie 1904–1906 w Krakowie. 6 lutego 1906 uzyskał stopień doktora praw. Po studiach pracował we Lwowie, następnie w starostwie w Gorlicach. Wstąpił do austriackiej służby dyplomatycznej. W 1912 został mianowany szambelanem na dworze cesarza Franciszka Józefa i przeniesiony do poselstwa w Hadze.

W czasie I wojny światowej służył w wojsku, awansował od stopnia szeregowca do podporucznika. Służył u boku generała Tadeusza Rozwadowskiego. W 1916 przeniesiony do rezerwy.

Zaangażował się w polskie życie polityczne w ramach konserwatywnego Stronnictwa Prawicy Narodowej. W czerwcu 1919 otrzymał nominację na posła w Bukareszcie. W rządzie Władysława Sikorskiego (1923) objął ministerstwo spraw zagranicznych. Po upadku rządu przebywał w Londynie. 27 lipca 1924 został ponownie powołany na urząd ministra spraw zagranicznych w rządzie Władysława Grabskiego. W kolejnym rządzie objął 20 listopada 1925 urząd premiera, który sprawował do 5 maja 1926. Po zamachu majowym Piłsudskiego odbył pojedynek z generałem Stanisławem Szeptyckim, który zarzucał mu współudział w przygotowaniu zamachu.

Został odznaczony m.in. estońskim Krzyżem Wolności I klasy.

Po zakończeniu działalności dyplomatycznej i politycznej zajął się biznesem (przemysł drzewny). Zmarł w szpitalu w wyniku obrażeń po wypadku samochodowym.