3 maja UPA napadła na Kuty

Klęska kampanii wrześniowej rozpoczęła najciemniejszy okres historii Polski. III Rzesza szybko rozpoczęła wdrażanie polityki terroru i eksterminacji ludności żydowskiej, w ślad za którą miały pójść kolejne ”niższe” rasy. Olbrzymie prześladowania czekały też tych, którzy znaleźli się po radzieckiej stronie granicy.
ziomeka
Posty: 443
https://www.artistsworkshop.eu/meble-kuchenne-na-wymiar-warszawa-gdzie-zamowic/
Rejestracja: 01 cze 2010, 03:37

3 maja UPA napadła na Kuty

Post autor: ziomeka »

To nie była dla nich wesoła majówka. Wieczorem 3 maja 1943 r. banda UPA napadła na polską wieś Kuty. Dzięki zorganizowanej samoobronie zginęło tylko... 67 Polaków.
thumb128-upazbrodnie3-f2bf6ce8987ba37ab12c500ba2179736.jpg
thumb128-upazbrodnie3-f2bf6ce8987ba37ab12c500ba2179736.jpg (29.99 KiB) Przejrzano 2465 razy
Wieś Kuty położona w powiecie krzemienieckim w dawnym województwie wołyńskim w okresie międzywojennym liczyła około tysiąca mieszkańców, w większości narodowości polskiej. Liczba ta zwiększyła się do ok. 2 tys. w czasie II wojny światowej, gdyż do osady licznie przybywali uciekający przed ukraińskimi bandami mieszkańcy innych miejscowości.

W związku ze zbliżającym się niebezpieczeństwem, mieszkańcy Kut pod kierownictwem księdza Szymona Jankowskiego i organisty Edwarda Wawrzykowskiego pod koniec 1942 r. zorganizowali samoobronę. Zgromadzono w sumie kilkadziesiąt sztuk broni palnej: karabinów, fuzji, rewolwerów oraz granatów.

Za główne elementy obrony miały służyć cztery murowane budynki znajdujące się w samym centrum wsi: kościół, plebania, budynek Kasy Stefczyka oraz jeden z prywatnych domów. Zorganizowanie obrony w powyższy sposób umożliwiało wzajemne osłanianie się strzelców zajmujących każdy z budynków.

Od lutego 1943 r., kiedy to zagrożenie ze strony upowców stawało się coraz bliższe, na czas nocy mieszkańcy Kut grupowali się w centrum wsi.

Na początku maja 1943 r. do wsi dotarła informacja o planowanym na jej mieszkańców ataku. Ówczesne Kuty liczyły blisko 2 tysiące mieszkańców, w większości kobiet i dzieci. W ramach przygotowań do odparcia napaści, prócz samoobrony zmobilizowano dodatkowo około 250 mężczyzn. Tych dla których nie starczyło broni palnej, zaopatrzono w broń białą, głównie kosy.

3 maja 1943 r., w późnych godzinach wieczornych, grupy nacjonalistów ukraińskich wdarły się do wsi od północy. Po dokonaniu rabunku napastnicy podpalali domy na skraju wsi, jednocześnie ostrzeliwując jej centrum pociskami zapalającymi. Dobrze zorganizowani i uzbrojeni obrońcy powstrzymywali atakujących, trzymając ich z dala od zabudowań w centrum wsi, w których zgromadziła się większość jej mieszkańców. Późną nocą bandyci wycofali się.

Mieszkańcy wsi odparli atak, jednak z powodu zniszczeń i braku amunicji Polacy zostali zmuszeni do jej opuszczenia.

Co najmniej 57 mieszkańców Kut zostało zamordowanych, zginęli przede wszystkim ci, którzy nie zareagowali na wezwania do ukrycia się, bądź nie zdążyli dotrzeć do centrum wsi.

4 maja do wsi przybyli Niemcy, którzy zdecydowali o ewakuacji Polaków, jeszcze tego samego dnia ludność polska opuściła Kuty. Najpierw cała kolumna udała się do Szumska, gdzie Polakom odebrano ocalały żywy inwentarz. Następnego dnia uchodźcy, już bez niemieckiej eskorty, skierowali się do Krzemieńca.

Pięciu mieszkańców wsi, którzy wrócili do domów, upowcy zamordowali na pogorzeliskach, w sumie zginęło 67 Polaków.

Murowane budynki w centrum Kut, w tym kościół, stanowiące główny punkt oporu, zostały rozebrane bądź zniszczone.

We wsi ostały się tylko gospodarstwa ukraińskie...

Paweł Brojek
źródło: Władysław Siemaszko, Ewa Siemaszko, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na ludności polskiej Wołynia 1939-1945.
ODPOWIEDZ

Wróć do „Państwo podziemne i okupacja”