Snajperzy WP i PSZ
: 12 kwie 2011, 02:39
Nie ma chyba osoby, która czytając Wańkowicza, nie spostrzegła wzmianki o polskich snajperach pod Monte Cassino.
Podstawowym i jedynym chyba karabinem snajperskim na Zachodzie był karabin Lee-Enfield Mk. I No. 4(T) z lunetą No. 32 Mk. I kaliber .303(karabiny SMLE w wersji snajperskiej do 1944r. wypadły). Broń bardzo lubiana, oto jak wspominał ją pewien polski snajper: ''Zdobył w ten sposób pięknego, bardzo celnego Lee-Enfielda[...]. Amunicji do tej broni miał mało, cenił ją bardzo. Przeziernikowy, sportowy celownik pozwalał na precyzyjne strzały nawet bez optyki. Broń była dopieszczona w każdym szczególe, a o to w wojennych czasach nie było przecież łatwo. Wyprodukowana w Kanadzie, w fabryce Long Branch, zachwycała jakością i finzeją rozwiązań, zwłaszcza kulturą pracy bezpiecznika.''
Martin Pegler, autor ksiązki ''Historia snajperstwa wojskowego dodaje'': ''Solidnie skonstruowany i starannie wykonany, przez wielu jest uważany za najlepszy karabin wyborowy II WŚ.''
Jeśli i na Wschodzie istnieli polscy snajperzy, to ich bronią musiały być karabiny Mosin-Nagant MN-91/30 z lunetą o trzyipółkrotnym powiększeniu PU oraz karabiny SWT-40 z identycznym celownikiem[celowniki PEM oraz PE do 1943r. wypadły z użycia).
Oto wspomnienia tego samego snajpera o AWS-36: ''Ustępował celnością długiemu Mosinowi, a to mógł z niej szybko i bez przeładowywania oddać 15 strzałów. [...] Pierwszy z pocisków, wystrzelony z zimnej lufy, nie był zbyt precyzyjny, odskakiwał bowiem na 10-15 cm i to już z odl. 100 m. [...] AWS bił celnie do dystansu najwyżej 400 m [...]. Wymagał regularnego smarowania i dużej dbałości, także o amunicję. Mosin strzelał celnie nawet z nabojów słabej, wojennej jakości, karabin Simonowa od razu się zacinał. Był jak ładna dziewczyna, o którą trzeba ciągle dbać i zabiegać o jej względy.''
Tak Mosina z lunetą PU wspomina sierż. John Travis z Wietnamu: ''Stary Mosin był wojenną zdobycz, którą zabrał do Stanów. Broń była toporna i niewdzięczna, ale celna i odporna na mechaniczne uszkodzenia. Ustępowała Winchesterowi m. 70 pod względem wszystkich możliwych parametrów.''
Moje podstawowe pytanie brzmi: czy istnieli polscy snajperzy w LWP? Jakie sukcesy osiągnęli snajperzy i z PSZ i z WP?
Czy zachowały się jakieś opisy ich walk[pomijając opis M. Czerwińskiego-'Snajperzy wczoraj i dziś', ostatni opis 'Złote doxy']? A może wspomnienia ich przeciwników?
A może też zdjęcia?
A jakie były taktyki ich walki? Wiadomo nie od dziś, każdy kraj to obyczaj i inaczej walczyli snajperzy z każdego kraju.
Zapraszam do dyskusji.
Podstawowym i jedynym chyba karabinem snajperskim na Zachodzie był karabin Lee-Enfield Mk. I No. 4(T) z lunetą No. 32 Mk. I kaliber .303(karabiny SMLE w wersji snajperskiej do 1944r. wypadły). Broń bardzo lubiana, oto jak wspominał ją pewien polski snajper: ''Zdobył w ten sposób pięknego, bardzo celnego Lee-Enfielda[...]. Amunicji do tej broni miał mało, cenił ją bardzo. Przeziernikowy, sportowy celownik pozwalał na precyzyjne strzały nawet bez optyki. Broń była dopieszczona w każdym szczególe, a o to w wojennych czasach nie było przecież łatwo. Wyprodukowana w Kanadzie, w fabryce Long Branch, zachwycała jakością i finzeją rozwiązań, zwłaszcza kulturą pracy bezpiecznika.''
Martin Pegler, autor ksiązki ''Historia snajperstwa wojskowego dodaje'': ''Solidnie skonstruowany i starannie wykonany, przez wielu jest uważany za najlepszy karabin wyborowy II WŚ.''
Jeśli i na Wschodzie istnieli polscy snajperzy, to ich bronią musiały być karabiny Mosin-Nagant MN-91/30 z lunetą o trzyipółkrotnym powiększeniu PU oraz karabiny SWT-40 z identycznym celownikiem[celowniki PEM oraz PE do 1943r. wypadły z użycia).
Oto wspomnienia tego samego snajpera o AWS-36: ''Ustępował celnością długiemu Mosinowi, a to mógł z niej szybko i bez przeładowywania oddać 15 strzałów. [...] Pierwszy z pocisków, wystrzelony z zimnej lufy, nie był zbyt precyzyjny, odskakiwał bowiem na 10-15 cm i to już z odl. 100 m. [...] AWS bił celnie do dystansu najwyżej 400 m [...]. Wymagał regularnego smarowania i dużej dbałości, także o amunicję. Mosin strzelał celnie nawet z nabojów słabej, wojennej jakości, karabin Simonowa od razu się zacinał. Był jak ładna dziewczyna, o którą trzeba ciągle dbać i zabiegać o jej względy.''
Tak Mosina z lunetą PU wspomina sierż. John Travis z Wietnamu: ''Stary Mosin był wojenną zdobycz, którą zabrał do Stanów. Broń była toporna i niewdzięczna, ale celna i odporna na mechaniczne uszkodzenia. Ustępowała Winchesterowi m. 70 pod względem wszystkich możliwych parametrów.''
Moje podstawowe pytanie brzmi: czy istnieli polscy snajperzy w LWP? Jakie sukcesy osiągnęli snajperzy i z PSZ i z WP?
Czy zachowały się jakieś opisy ich walk[pomijając opis M. Czerwińskiego-'Snajperzy wczoraj i dziś', ostatni opis 'Złote doxy']? A może wspomnienia ich przeciwników?
A może też zdjęcia?
A jakie były taktyki ich walki? Wiadomo nie od dziś, każdy kraj to obyczaj i inaczej walczyli snajperzy z każdego kraju.
Zapraszam do dyskusji.