Ludwik Bittner

Obszerny opis dziejów całości życia oraz dokonań wybitnej postaci.
Artur Rogóż
Administrator
Posty: 4635
https://www.artistsworkshop.eu/meble-kuchenne-na-wymiar-warszawa-gdzie-zamowic/
Rejestracja: 24 maja 2010, 04:01
Kontakt:

Ludwik Bittner

Post autor: Artur Rogóż »

Ludwik Bittner ps. "Baza", "Dunio", "Halka", "Rot", "Tarnowski" (ur. 24 kwietnia 1892 w Stanisławowie, zm. 24 stycznia 1960 w Warszawie) – polski dowódca wojskowy, generał brygady Wojska Polskiego.
Rodzina i młodość

Był synem Ludwika Jana, pracownika kolei, i Marii z Drozdowskich. Uczył się w szkole realnej we Lwowie i Stanisławowie, gdzie w 1911 otrzymał świadectwo dojrzałości. W latach 1911-1914 studiował malarstwo w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Od 1914 studiował również filozofię na Uniwersytecie Jagiellońskim.

Żonaty z Anielą Haliną z domu Rychłowską. Ich syn Sławomir Maciej Bittner, pseudonim: Maciek, żołnierz II Odcinka "Wachlarza", został najprawdopodobniej rozstrzelany 28 lutego 1944 w ruinach getta warszawskiego[1].
Działalność niepodległościowa

Od 1911 w Związku Walki Czynnej, od 1912 w Związku Strzeleckim. Od sierpnia 1914 do lipca 1917 pełnił służbę w Legionach Polskich. Był oficerem 2 Pułku Piechoty Legionów. Od 1917 w Polskiej Sile Zbrojnej.
Służba w Wojsku Polskim

Od grudnia 1918 był dowódcą Batalionu Zapasowego 34 Pułku Piechoty. Od czerwca do sierpnia 1920 kierował Sekcją Piechoty w Departamencie I Broni Głównych i Wojsk Taborowych Ministerstwa Spraw Wojskowych. W sierpniu 1920 objął dowództwo 34 Pułku Piechoty w Białej Podlaskiej i sprawował je do czerwca 1930, kiedy to został dowódcą piechoty dywizyjnej 5 Dywizji Piechoty we Lwowie. W listopadzie 1938 mianowany został pomocnikiem dowódcy Korpusu Ochrony Pogranicza, gen. bryg. Jana Kruszewskiego, a 31 sierpnia 1939 zastępcą dowódcy KOP, gen. bryg. Wilhelma Orlik-Rückemanna. 17 września został zastępcą dowódcy Grupy KOP gen. bryg. Wilhelma Orlik-Rückemanna, która walczyła z Armią Czerwoną pod Szackiem i Wytycznem. 1 października po rozwiązaniu Grupy KOP wszedł do kierownictwa konspiracyjnej organizacji "Tajny KOP".
Działalność konspiracyjna

Od października 1939 w Służbie Zwycięstwu Polski, następnie w ZWZ i Armii Krajowej, m.in. 1941-1943 komendant Okręgu AK Lublin. W 1944 awansowany do stopnia generała brygady. Był m.in. pełnomocnikiem ds. scalenia Batalionów Chłopskich z Armią Krajową. W okresie akcji "Burza" dowódca 9 Podlaskiej Dywizji Piechoty AK. Aresztowany w sierpniu 1944 r., początkowo przetrzymywany w obozach koncentracyjnych NKWD w Majdanku i Rembertowie, następnie wywieziony do Charkowa, skąd trafił do łagru w Diagilewie. Powrócił do kraju w 1947, całkowicie odizolowany od nowej armii i poddany represjom. Przyjął pracę dozorcy w Biurze Odbudowy Stolicy.

Od listopada 1957 członek władz ZBOWiD, wiceprzewodniczący Głównej Komisji Weryfikacyjnej, a od września 1959 wiceprzewodniczący Rady Naczelnej ZBOWiD. Zmarł w Warszawie 24 stycznia 1960 r. Pochowany w kwaterze 24 A na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie.
Ordery i odznaczenia

* Krzyż Złoty Orderu Wojennego Virtuti Militari
* Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari
* Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
* Krzyż Niepodległości
* Krzyż Walecznych
* Złoty Krzyż Zasługi

Przypisy

1. ↑ http://wilk.wpk.p.lodz.pl/~whatfor/biog_bittner.htm

Źródła

* Biogram Bittnera Ludwika
* Tadeusz Kryska-Karski i Stanisław Żurakowski, Generałowie Polski Niepodległej, Editions Spotkania, Warszawa 1991, wyd. II uzup. i poprawione, s. 75.
ODPOWIEDZ

Wróć do „Biografie”