Bronisław Bohatyrewicz

Obszerny opis dziejów całości życia oraz dokonań wybitnej postaci.
Artur Rogóż
Administrator
Posty: 4635
https://www.artistsworkshop.eu/meble-kuchenne-na-wymiar-warszawa-gdzie-zamowic/
Rejestracja: 24 maja 2010, 04:01
Kontakt:

Bronisław Bohatyrewicz

Post autor: Artur Rogóż »

Bronisław Bohaterewicz (Bohatyrewicz), herbu Ostoja, (ur. 24 lutego lub 24 kwietnia 1870 w Grodnie, zamordowany 6 kwietnia[1] 1940 w Katyniu) – podpułkownik piechoty Armii Imperium Rosyjskiego, generał brygady Wojska Polskiego.

Życiorys

Syn Kazimierza i Marii Kowalickiej. W 1887 roku ukończył 6-klasowe gimnazjum filologiczne w Wilnie (wg innych źródeł – w Grodnie). Od 1889 w armii rosyjskiej. W 1893 ukończył Oficerską Szkołę Piechoty (Junkrów) w Wilnie. Podczas I wojny światowej dowódca kompanii i batalionu. Major z lipca 1914. Ranny na froncie niemieckim w listopadzie 1914, do końca wojny pozostawał w niewoli.

Od września 1918 w Wojsku Polskim w stopniu majora. Zajmował kolejno następujące stanowiska służbowe:

* organizator i dowódca oddziału Samoobrony Grodna (1918–1919), którą doprowadził do Dywizji Piechoty Litewsko-Białoruskiej. Pułkownik z 1 czerwca 1919
* dowódca batalionu, później dowódca 81 Pułku Piechoty (marzec 1919 – październik 1920),
* dowódca Nadniemeńskiej Brygady Piechoty, następnie Brygady Zapasowej – od 16 października 1920,
* dowódca 2 i 1 Dywizji Litewsko-Białoruskiej – od 1 marca 1921,
* oficer sztabu Naczelnego Dowództwa Wojsk Litwy Środkowej – do stycznia 1922,
* członek Oficerskiego Trybunału Orzekającego – (styczeń – maj 1922,
* dowódca piechoty dywizyjnej 20 Dywizji Piechoty (maj 1922 – sierpień 1923),
* dowódca piechoty dywizyjnej i p.o. dowódcy 18 Dywizji Piechoty (sierpień 1923 – listopad 1926),
* pełniący obowiązki dowódcy Okręgu Korpusu I Warszawa (listopad – grudzień 1926).

5 lutego 1927 Prezydent RP mianował go generałem brygady, wyłącznie z prawem do tytułu, z dniem przeniesienia w stan spoczynku - 30 kwietnia 1927. Osiadł w Warszawie. Działacz kombatancki i społeczny.

Żonaty, miał dwóch synów: Wiktor (ur. 1904), Kazimierz (ur. 1906).

We wrześniu 1939 pomimo pozostawania w stanie spoczynku zatrzymany i wywieziony do ZSRR do obozu w Kozielsku, zamordowany w Katyniu (zbrodnia katyńska) Lista wywózek 015/2 z 5 kwietnia 1940 r., poz. 7. Jeden z dwóch zidentyfikowanych generałów (obok gen. Mieczysława Smorawińskiego) w czasie ekshumacji w 1943.

9 listopada 2007 w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”, prezydenta RP Lech Kaczyński ogłosił jego awans do stopnia generała dywizji Wojska Polskiego.
Awanse

* podporucznik – 1895
* porucznik – 1899
* kapitan – 1907
* major – lipiec 1914
* podpułkownik – 1920
* pułkownik – 1922 (ze starszeństwem 1 czerwca 1919)
* generał brygady (tytularny) – 30 kwietnia 1927
* generał dywizji (pośmiertnie) – 9 listopada 2007

Ordery i odznaczenia

* Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari (nr 6843)
* Krzyż Walecznych – czterokrotnie
* Srebrny Krzyż Zasługi
* Krzyż Zasługi Wojsk Litwy Środkowej

Przypisy

1. ↑ Ośrodek KARTA: dane osobowe: Bronisław Bohaterewicz s. Kazimierza (pol.). sygnatura akt: KOZ -411-416/7 nr id. 257 [dostęp 6 lutego 2009].

Bibliografia

* T. Kryska-Karski, S. Żurakowski – "Generałowie Polski Niepodległej", Warszawa 1991 r., s. 76 (B. Bohatyrewicz).
* "Rocznik Oficerski 1924", s. 74, 311, 339.
* "Rocznik Oficerski Rezerw 1934", s. 322.
* "Encyklopedja Wojskowa", t. I z 1931 r., s. 357.
* "Kawalerowie Orderu VM w mogiłach katyńskich", Warszawa 2000 r., s. 35.
* P. Stawecki – "Słownik biograficzny generałów WP 1918-1939", Warszawa 1994 r., s. 82.
ODPOWIEDZ

Wróć do „Biografie”