Adam Brzechwa-Ajdukiewicz

Obszerny opis dziejów całości życia oraz dokonań wybitnej postaci.
Artur Rogóż
Administrator
Posty: 4635
https://www.artistsworkshop.eu/meble-kuchenne-na-wymiar-warszawa-gdzie-zamowic/
Rejestracja: 24 maja 2010, 04:01
Kontakt:

Adam Brzechwa-Ajdukiewicz

Post autor: Artur Rogóż »

Adam Józef Stanisław Brzechwa-Ajdukiewicz (ur. 20 marca 1894 w Komornikach pod Wieliczką, zm. 6 czerwca 1954 w Londynie) – pułkownik dyplomowany piechoty Wojska Polskiego.

Młodość i działalność niepodległościowa

Po ukończeniu gimnazjum rozpoczął studia na Politechnice Lwowskiej. Po zaliczeniu 4 semestrów kontynuował studia w Wyższej Szkole Rolniczej w Dublanach. Do wybuchu I wojny światowej zaliczył 6 semestrów. Był członkiem ”Sokoła” i drużynowym I Lwowskiej Drużyny Skautowej im. Naczelnika Tadeusza Kościuszki we Lwowie.
Służba w Wojsku Polskim

W sierpniu 1914 rozpoczął służbę w Legionie Wschodnim, a następnie w batalionie zapasowym Legionów Polskich. Od 1915 do lipca 1917 był dowódcą oddziału karabinów maszynowych w I batalionie 4 Pułku Piechoty Legionów. Po kryzysie przysięgowym został wcielony do armii austriackiej. Następnie działał w Polskiej Organizacji Wojskowej na terenie Galicji.

Od listopada 1918 brał udział w obronie Lwowa i pełnił służbę w Dowództwie Brygady Lwowskiej. Od marca do września 1919 był szefem Oddziału Operacyjnego Sztabu Grupy Operacyjnej gen. Władysława Jędrzejewskiego, a od września 1919 do grudnia 1920 szefem Oddziału Operacyjnego Sztabu 6 Armii.

W okresie od stycznia do września 1921 był słuchaczem II kursu Wojennej Szkoły Sztabu Generalnego. 30 czerwca 1921 Naczelnik Państwa i Naczelny Wódz zezwolił mu na zmianę nazwiska rodowego "Ajdukiewicz" na "Brzechwa-Ajdukiewicz" [1].

Po zakończeniu nauki i uzyskaniu tytułu oficera Sztabu Generalnego skierowany został do Dowództwa Okręgu Korpusu Nr VI we Lwowie i wyznaczony na stanowisko szefa Oddziału III Operacyjnego. Od września 1923 przez 12 miesięcy pełnił funkcję szefa Ekspozytury Oddziału II SG WP we Lwowie. Na tym stanowisku 31 marca 1924 roku awansował na podpułkownika. Z dniem 27 sierpnia 1924 roku odkomenderowany został do dyspozycji wojewody nowogródzkiego, gen. dyw. Mariana Januszajtisa [2]. Od września 1924 do września 1926 był zastępcą dowódcy 40 Pułku Piechoty we Lwowie. Od września 1926 do maja 1927 był szefem wydziału w Biurze Inspekcji Generalnego Inspektoratu Sił Zbrojnych. W maju 1927 objął dowództwo 66 Kaszubskiego Pułku Piechoty im. Marszałka Józefa Piłsudskiego w Chełmnie. Po niespełna dwóch latach dowodzenia pułkiem awansuje na stopień pułkownika. W czerwcu 1931 mianowany został dowódcą piechoty dywizyjnej 28 Dywizji Piechoty w Warszawie. W marcu 1938 został dowódcą 26 Dywizji Piechoty w Skierniewicach. Na czele tej dywizji uczestniczył w walkach Armii "Poznań", a od 6 września Armii "Pomorze".

Po zakończeniu działań wojennych przebywał w niewoli niemieckiej w oflagu VIIA Murnau, z którego został uwolniony w kwietniu 1945 przez wojska amerykańskie.

Skierowany do Włoch, gdzie w czerwcu 1945 przydzielony został do 7 Dywizji Piechoty. Następnie został zastępcą dowódcy Jednostek Wojskowych na Środkowym Wschodzie. W 1947 przeniósł się do Wielkiej Brytanii, gdzie służył w Polskim Korpusie Przysposobienia i Rozmieszczenia. Po demobilizacji zamieszkał w Londynie. Zmarł 6 czerwca 1954 i został pochowany na cmentarzu Kensal Green.
Awanse

* chorąży piechoty – 5 maja 1915
* podporucznik piechoty – 20 sierpnia 1915
* porucznik piechoty – 1 kwietnia 1916 (73 lokata na liście starszeństwa oficerów Legionów Polskich z 12.04.1917)
* kapitan piechoty – 1918
* major piechoty – 1920, zweryfikowany 3 maja 1922 ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 w korpusie oficerów piechoty
* podpułkownik – 31 marca 1924 ze starszeństwem z 1 lipca 1923 i 60. lokatą w korpusie oficerów piechoty
* pułkownik – 1 stycznia 1929 ze starszeństwem z 1 stycznia 1929 i 7. lokatą w korpusie oficerów piechoty
* generał brygady – 1 stycznia 1964 (pośmiertnie)

Ordery i odznaczenia

* Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari
* Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
* Krzyż Niepodległości
* Krzyż Walecznych – trzykrotnie

Przypisy

1. ↑ Dekret L. 3083 z dnia 30 czerwca 1921 (Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 28 z 16.07.1921 r., poz. 1042).
2. ↑ Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 90 z 5.09.1924 r.

Źródła

* Kryska-Karski Tadeusz i Żurakowski Stanisław, Generałowie Polski Niepodległej, Warszawa 1991, s. 80,
* Piotr Bauer, Bogusław Polak, Armia „Poznań” w wojnie obronnej 1939, Wydawnictwo Poznańskie, Poznań 1983, ISBN 83-210-0385-0, s.79-80
ODPOWIEDZ

Wróć do „Biografie”