Kazimierz Glabisz

Obszerny opis dziejów całości życia oraz dokonań wybitnej postaci.
Artur Rogóż
Administrator
Posty: 4635
https://www.artistsworkshop.eu/meble-kuchenne-na-wymiar-warszawa-gdzie-zamowic/
Rejestracja: 24 maja 2010, 04:01
Kontakt:

Kazimierz Glabisz

Post autor: Artur Rogóż »

Kazimierz Glabisz (ur. 10 lutego 1893 w Odolanowie, zm. 26 listopada 1981 w Londynie) - generał brygady Wojska Polskiego, działacz sportowy.

Absolwent Gimnazjum Męskiego w Ostrowie. W latach gimnazjalnych działał w niepodległościowym Towarzystwie Tomasza Zana, Gimnazjalnym Klubie Sportowym Venetia, Towarzystwie Sportowym Sokół. W latach 1913-1915 studiował prawo na uniwersytetach w Monachium i we Wrocławiu. W czasie I wojny światowej ukończył niemiecką oficerską szkołę artylerii. Tytuł magistra prawa i administracji zdobył już po wojnie, w roku 1923, na Uniwersytecie Poznańskim.

W 1918 roku walczył w powstaniu wielkopolskim. W latach 1919-1920 pracował w Oddziale Operacyjnym Sztabu Dowództwa Głównego Armii Wielkopolskiej, a podczas wojny polsko-bolszewickiej w Kwaterze Polowej Naczelnego Wodza i w Adiutanturze Generalnej. Od 1921 r. był członkiem tajnej organizacji wojskowej przy Władysławie Sikorskim Honor i Ojczyzna mającej dbać o morale oficerów Wojska Polskiego. W latach 1921-1922 pracował w Oddziale IIIa Biura Ścisłej Rady Wojennej. Podczas plebiscytów był członkiem Polskiej Komisji Przejęcia Górnego Śląska.

W 1923 roku, po ukończeniu kursu doszkalającego w Wyższej Szkole Wojennej w Warszawie pełnił służbę jako:

szef sztabu 14 Dywizji Piechoty w Poznaniu z dniem 15 X 1923[1],
dowódca dywizjonu w 14 Pułku Artylerii Polowej Wielkopolskiej w Poznaniu X 1924 - 1925,
oficer Oddziału IIIa (Operacyjnego) Biura Ścisłej Rady Wojennej 15 XI 1925[2] - 1927,
oficer Referatu "Niemcy" Oddziału II (Wywiadowczego) Sztabu Generalnego WP 1927-1929,
I oficer do zleceń Generalnego Inspektora Sił Zbrojnych 1929 - 31 VIII 1939.

W latach 1934 i 1935 odbył, na polecenie marszałka Józefa Piłsudskiego dwie nieoficjalne podróże do Niemiec i do Austrii w celu wybadania sytuacji militarnej i nastrojów politycznych w obu krajach.

W latach międzywojennych uczestniczył w pracach Centralnego Instytutu Wychowania Fizycznego, był prezesem Polskiego Związku Piłki Nożnej oraz przewodniczącym Polskiego Komitetu Olimpijskiego.

W kampanii wrześniowej 1939 był oficerem do zleceń Naczelnego Wodza (1 - 3 IX), a następnie dowódcą improwizowanej Grupy "Kielce" (3 - 9 IX).

Po przegranej polskich wojsk wyjechał do Warszawy, a w roku 1940 przedostał się na Węgry gdzie współdziałał przy ewakuacji polskich żołnierzy na Zachód. W tym samym roku wyjechał do Wielkiej Brytanii, gdzie w maju 1941 r. został mianowany szefem Oddziału I Sztabu Naczelnego Wodza w Londynie. Później pełnił funkcję:

zastępcy dowódcy 1 Brygady Strzelców (od 14 VI 1942),
zastępcy dowódcy 1 Dywizji Grenadierów (od 20 II 1943)[3]
dowódcy 2 Dywizji Grenadierów Pancernych (kadrowej) (od 20 XI 1943),
dowódcy 4 Dywizji Piechoty (15 II 1945 - 1947).

Po II wojnie światowej pozostał w Londynie. Udzielał się jako działacz polonijny, społeczny, sportowy, działał w polskich organizacjach i stowarzyszeniach wojskowych, publikował w prasie emigracyjnej, wydał także wspomnienia z lat gimnazjalnych.

Pochowany został w Londynie. Komitet Organizacyjny Uroczystości sprowadzenia prochów gen. Kazimierza Glabisza - na czele której stanął Burmistrz Gminy i Miasta Odolanów Józef Wajs - postanowił przenieść szczątki generała do rodzinnego miasta. 31 maja 2008 roku urna została złożona przy kościele św. Marcina w Odolanowie.
Awanse

kapitan - zweryfikowany 3 V 1922 roku ze starszeństwem z 1 VI 1919 w korpusie oficerów zawodowych artylerii
major - 31 III 1924 ze starszeństwem z 1 VII 1923 i 22 lokatą w korpusie oficerów zawodowych artylerii
podpułkownik - 24 XII 1929 ze starszeństwem z 1 I 1930 i 12 lokatą w korpusie oficerów zawodowych artylerii
pułkownik - 26 I 1935 ze starszeństwem z 1 I 1935 i 2 lokatą w korpusie oficerów zawodowych artylerii[4]
generał brygady - ze starszeństwem z 1 VI 1945

Ordery i odznaczenia

Krzyż Niepodległości z Mieczami
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
Krzyż Walecznych
Złoty Krzyż Zasługi z Mieczami
Krzyż na Śląskiej Wstędze Waleczności i Zasługi
Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918-1921
Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
Krzyż Oficerski Legii Honorowej
Krzyż Kawalerski Orderu Leopolda
Medal Złoty Orderu Białego Lwa
Krzyż Oficerski z Mieczami Orderu Gwiazdy Rumunii
odznaczenia honorowe Estonii i Łotwy
Olimpijska Odznaka Honorowa I klasy

Przypisy

↑ Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 63 z 27.09.1923 r.
↑ Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 110 z 23.10.1925 r., s. 591.
↑ W marcu 1943 r. na bazie 1 Brygady Strzelców zorganizowano kadrową 1 Dywizję Grenadierów, którą do lipca 1943 r. dowodził gen. bryg. Bolesław Bronisław Duch. We wrześniu 1943 r. 1 Dywizja Grenadierów przemianowana została na 2 Dywizję Grenadierów Pancernych. Kryska-Karski i Żurakowski podają, że Kazimierz Glabisz był zastępcą dowódcy 1 BS do października 1943 r.
↑ Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 1 z 26.01.1935 r. Według Tadeusza Kryska-Karskiego i Stanisława Żurakowskiego, Kazimierz Glabisz awansował na pułkownika ze starszeństwem z 19 marca 1936 roku.

Bibliografia

Bogdan Snoch: Górnośląski Leksykon Biograficzny. Suplement do wydania drugiego. Katowice: Muzeum Śląskie, 2006, ss. 40, 41. ISBN 83-60353-11-5.
Jarosław Biernaczyk, Kazimierz Glabisz, w: Alma Mater Ostroviensis - Księga Pamięci - Non Omnis Moriar, tom X, Ostrów Wielkopolski 2003
Tadeusz Kryska-Karski i Stanisław Żurakowski, Generałowie Polski Niepodległej, Warszawa 1991, s. 96.
Włodzimierz Nowak, Generał brygady Kazimierz Glabisz (1893-1981). Zarys biografii, Przegląd Historyczno-Wojskowy Nr 3 (223), Warszawa 2008, s. 117-135
ODPOWIEDZ

Wróć do „Biografie”