Kazimierz Barcikowski

[Artur Rogóż]

Kazimierz Barcikowski (ur. 22 marca 1927 w Zglechowie, zm. 10 lipca 2007 w Warszawie) – polityk, działacz PZPR, poseł na Sejm PRL IV, V, VI, VII, VIII i IX kadencji, z wykształcenia inżynier agronom i ekonomista.
Życiorys

W 1950 ukończył Wyższą Szkołę Gospodarstwa Wiejskiego w Łodzi, w 1962 uzyskał stopień dra nauk ekonomicznych. Od 1953 członek PZPR – w latach 1964-1968 zastępca członka KC, w latach 1968-1990 członek KC, w latach 1971-1980 zastępca członka Biura Politycznego KC, w latach 1980-1989 członek Biura Politycznego, w latach 1968-1970 I sekretarz Komitetu Wojewódzkiego w Poznaniu, w latach 1970-1974 sekretarz KC, w latach 1977-1980 I sekretarz Komitetu Krakowskiego, a w latach 1980-1985 ponownie sekretarz KC.

W latach 1954-1956 był zastępcą redaktora naczelnego Państwowego Wydawnictwa "Iskry"; w latach 1956-1957 sekretarz Zarządu Głównego Związku Młodzieży Polskiej, w latach 1957-1960 jego wiceprzewodniczący, w latach 1963-1965 – przewodniczący. W międzyczasie odbył studia doktoranckie w Wyższej Szkole Nauk Społecznych przy KC PZPR. W latach 1965-1968 zastępca kierownika Wydziału Organizacyjnego KC, jednocześnie redaktor naczelny pisma "Życie Partii".

1974-1977 minister rolnictwa i członek Prezydium Rządu, 1980 (luty-październik) wicepremier; 1980-1985 członek, a 1985-1989 zastępca przewodniczącego Rady Państwa. W latach 1965-1989 poseł na Sejm (IV, V, VI, VII, VIII i IX kadencji), w latach 1980-1985 przewodniczący Klubu Poselskiego PZPR w Sejmie VIII kadencji.

Przewodniczący komisji rządowej prowadzącej negocjacje z Międzyzakładowym Komitetem Strajkowym w Szczecinie w sierpniu 1980.

Barcikowski podpisał w Szczecinie porozumienie między władzą (PZPR), a Międzyzakładowym Komitetem Strajkowym, którego przewodniczącym w Szczecinie był Marian Jurczyk. Zawierało ono zgodę na powstanie niezależnych związków zawodowych – tzw. porozumienia sierpniowe.

W 1989 przez kilka miesięcy był prezesem Naczelnej Rady Spółdzielczej.

Odznaczony m.in. Orderem Budowniczych Polski Ludowej (1977) oraz Orderem Sztandaru Pracy I i II klasy.

Pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie.