Zbigniew Messner

[Artur Rogóż]

Zbigniew Messner (ur. 13 marca 1929 w Stryju) – działacz państwowy, premier PRL w latach 1985-1988, poseł na Sejm PRL IX kadencji, profesor, ekonomista, pracownik naukowy.

Studia ukończył w Wyższej Szkole Ekonomicznej w Katowicach, w 1961 doktoryzował się na tej uczelni. W 1977 uzyskał tytuł profesora zwyczajnego. Od 1968 prorektor, a od 1975 do 1982 rektor tej uczelni.

Członek PZPR; od 1981 w Biurze Politycznym KC, równolegle sekretarz KW PZPR w województwie katowickim.

Wicepremier ds. ekonomicznych od 1983 roku, 6 listopada 1985 roku – po mianowaniu Wojciecha Jaruzelskiego na funkcję Przewodniczącego Rady Państwa – powołany na Prezesa Rady Ministrów. Jako ekonomista miał się zająć wprowadzaniem trudnych reform gospodarczych ("drugiego etapu reformy"), które w jego wydaniu okazały się kompletnym fiaskiem. Społeczeństwo w referendum w 1987 wypowiedziało się przeciwko proponowanemu "radykalnemu uzdrowieniu gospodarki" oraz odrzuciło "polski model głębokiej demokratyzacji życia politycznego".

W wyniku klęski referendum 19 września 1988 Messner złożył dymisję.

Członek Rady Państwa aż do jej rozwiązania w 1989 roku.

Poseł na Sejm w latach 1985-1989. Kandydował bez powodzenia na posła w czerwcowych wyborach z 1989; powrócił do działalności naukowej.

Jest autorem licznych książek i publikacji z zakresu ekonomii, przede wszystkim zastosowań informatyki w ekonomii i rachunkowości. Ostatnia publikacja książkowa: Teoretyczne podstawy rachunkowości, Warszawa 1994.

Obecnie jest prezesem Stowarzyszenia Księgowych oraz przewodniczącym Komisji Egzaminacyjnej Krajowej Izby Biegłych Rewidentów.