Aleksander Gembal

Obszerny opis dziejów całości życia oraz dokonań wybitnej postaci.
Artur Rogóż
Administrator
Posty: 4635
https://www.artistsworkshop.eu/meble-kuchenne-na-wymiar-warszawa-gdzie-zamowic/
Rejestracja: 24 maja 2010, 04:01
Kontakt:

Aleksander Gembal

Post autor: Artur Rogóż »

Aleksander Gembal (ur. 18 stycznia[1] 1895) – generał brygady Wojska Polskiego.

W czasie wojny z Ukraińcami i bolszewikami dowodził kompanią w II batalionie 22 Pułku Piechoty. W dniach 31 maja-1 czerwca 1919, w czasie polskiej ofensywy majowej, uczestniczył w zdobyciu Tarnopola. W czerwcu tego roku został ranny. W 1924 pełnił obowiązki kwatermistrza 22 Pułku Piechoty w Siedlcach, którym wówczas dowodził płk Henryk Krok-Paszkowski.

W 1925 został przeniesiony do 62 Pułku Piechoty z równoczesnym przydziałem na stanowisko kierownika referatu w Oddziale Ogólnym Dowództwa Okręgu Korpusu Nr IX w Brześciu[2]. Pełniąc służbę sztabową pozostawał na ewidencji Kadry Oficerów Piechoty.

W 1932 był dowódcą batalionu w 31 Pułku Piechoty. Następnie pełnił służbę w M.S.Wojsk. na stanowisku szefa wydziału w Departamencie Piechoty. Po kampanii wrześniowej przedostał się do Francji.

20 kwietnia 1940 został dowódcą 4 Warszawskiego Pułku Strzelców Pieszych. Na czele pułku, w składzie 2 Dywizji Strzelców Pieszych, walczył w kampanii francuskiej. Od 20 czerwca tego roku do zakończenia wojny w Europie był internowany w Szwajcarii.

Po powrocie do kraju został przyjęty do WP i 18 listopada 1946 wyznaczony na stanowisko dowódcy 18 Dywizji Piechoty w Białymstoku. W czasie swej służby w M.S.Wojsk., a następnie we Francji i Szwajcarii był podwładnym gen. dyw. Bronisława Prugara-Ketlinga. 28 sierpnia 1947 objął stanowisko komendanta Oficerskiej Szkoły Piechoty Nr 1 we Wrocławiu. W następnym roku został przeniesiony do garnizonu Jelenia Góra z zadaniem zorganizowania Oficerskiej Szkoły Piechoty Nr 2. Po wykonaniu zadania i uruchomienia szkolenia przeniesiony został do Akademii Sztabu Generalnego w Warszawie, w której objął kierownictwo II Kursu. W 1950 był szefem Wydziału Wyszkolenia i członkiem Rady Naukowej ASG. Przed 3 grudnia 1952[3] został zwolniony z czynnej służby.

Awanse

* kapitan – zweryfikowany ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 (w 1924 – lokata 1249)
* major – 1 stycznia 1928, lokata 204 (w 1932 – lokata 174)
* podpułkownik –
* pułkownik –
* generał brygady – 1947

Ordery i odznaczenia

* Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari
* Krzyż Walecznych – trzykrotnie
* Srebrny Krzyż Zasługi

Przypisy

1. ↑ W Roczniku Oficerskim z 1928 jako datę urodzenia podano 18 maja 1895 r.
2. ↑ Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 43 z 18.04.1925 r., s. 202.
3. ↑ Nie figuruje w dokumencie podpisanym przez szefa Departamentu Kadr MON, gen. bryg. Józefa Turskiego "Wykaz generałów w Wojsku Polskim (wg stanu z 3 XII 1952)".

Bibliografia

* Bronisław Kowalczewski, Zarys historii wojennej 22-go Pułku Piechoty, Warszawa 1930,
* Witold Biegański, Zaczęło się w Coëtquidan, Z dziejów polskich jednostek regularnych we Francji, Wydawnictwo MON, Warszawa 1977, wyd. I, s. 117,
* Stanisław Brzeziński, Ryszard Majewski, Henryk Witek, Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Zmechanizowanych im. Tadeusza Kościuszki 1943-1983, Wydawnictwo MON, Warszawa 1984, ISBN 83-11-07037-7, s. 88-91, 306,
* Remigiusz Surgiewicz, Zarys historii Akademii Sztabu Generalnego im. gen. broni Karola Świerczewskiego w latach 1947-1962, Wojskowy Przegląd Historyczny Nr 3 (39) z 1966 r., s. 10, 11, 19, 39,
* Edward Jan Nalepa, Oficerowie Armii Radzieckiej w Wojsku Polskim 1943-1968, Wydawnictwo Bellona, Warszawa 1995, ISBN 83-11-08353-3, 277-279,
* Rocznik Oficerski 1924, s. 177, 364,
* Rocznik Oficerski 1928, s. 127, 185,
* Rocznik Oficerski 1932, s. 34, 561,
ODPOWIEDZ

Wróć do „Biografie”