Wiesław Łasiński

[Artur Rogóż]

Wiesław Łasiński (ur. 25 grudnia 1915 roku w Stary Sącz, zm. 23 lipca 2010 roku w Łodzi ) – kontradmirał, profesor doktor nauk medycznych, doctor honoris causa Wojskowej Akademii Medycznej, w latach 1965-1972 komendant-rektor Wojskowej Akademii Medycznej, następnie rektor Akademii Medycznej w Gdańsku, uczestnik kampanii wrześniowej, odznaczony Krzyżami Komandorskim i Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Wykształcenie

W 1933 roku rozpoczął studia na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Warszawskiego, równolegle będąc podchorążym w Szkole Podchorążych Sanitarnych przy Centrum Wyszkolenia Sanitarnego w Warszawie. W 1939 roku uzyskał dyplom lekarza oraz promocję na pierwszy stopień oficerski podporucznika. W 1948 roku na Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej w Gdańsku obronił doktorat, rozprawą zatytułowaną "Układ listewek skórnych na dłoniach Polaków”". Specjalizację II stopnia z chirurgii oraz medycyny morskiej i organizacji ochrony zdrowia zrealizował w Szpitalu Marynarki Wojennej w Gdańsku. W 1970 roku otrzymał tytuł naukowy profesora, natomiast w 1983 roku został wyróżniony tytułem doctora honoris causa przez Senat Wojskowej Akademii Medycznej w Łodzi.
Przebieg służby

Pierwsze stanowisko – dowódcy plutonu sanitarnego – objął w kompanii sanitarnej 26 Dywizji Piechoty. Podczas kampanii wrześniowej dostał się do niewoli niemieckiej po bitwie nad Bzurą. Przebywał w oflagach XI B Braunschweig, XII A Hadamar, XII B Limburg oraz szpitalach jenieckich w Koblencji i Trewirze, a po próbie ucieczki także w twierdzy Châlons. W 1945 roku został wyzwolony przez wojska amerykańskie i pracował w szpitalu Organizacji Narodów Zjednoczonych do Spraw Pomocy i Odbudowy w Mosbach. Następnie wrócił do Polski.

Początkowo otrzymał zatrudnienie w Klinice Chirurgicznej na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 1946 roku powołano go do zawodowej służby wojskowej i zweryfikowano w stopniu kapitana. W Gdyni zajmował kolejno stanowiska specjalisty gimnastyki leczniczej w Szpitalu Marynarki Wojennej, oficera-lekarza Flotylli Trałowców oraz oficera-lekarza dywizjonu okrętów podwodnych. Przed objęciem w 1949 roku posady starszego asystenta w Oddziale Chirurgicznym Szpitala Marynarki Wojennej w Gdańsku, był szefem lecznictwa Marynarki Wojennej. Później został zastępcą komendanta Szpitala Marynarki Wojennej. W latach 1956-1965, w stopniu wojskowym komandora, kierował Szpitalem Marynarki Wojennej.

W 1961 roku objął stanowisko profesora nadzwyczajnego w Akademii Medycznej w Gdańsku. Od 1962 roku w tej uczelni był również Kierownikiem Katedry Anatomii Prawidłowej oraz prodziekanem Wydziału Lekarskiego. Trzy lata później został pełnomocnikiem rektora ds. młodzieżowych. Również w 1965 roku wyznaczono go komendantem-rektorem Wojskowej Akademii Medycznej im. gen. dyw. Bolesława Szareckiego w Łodzi. Funkcję tę pełnił do 1972 roku będąc jednocześnie kierownikiem Katedry Anatomii Topograficznej. W 1966 roku otrzymał uchwałą Rady Państwa PRL nominację na kontradmirała. Do 1983 roku był dyrektorem Instytutu Biologiczno-Morfologicznego Wojskowej Akademii Medycznej. W latach 1982-1983 zajmował stanowisko rektora Akademii Medycznej w Gdańsku, po czym przeszedł na emeryturę. W 1987 r. wszedł w skład polskiej sekcji ruchu "Emerytowani Generałowie na rzecz Pokoju i Rozbrojenia".
Publikacje

* Anatomia człowieka, redakcja
* Anatomia głowy dla stomatologów, autor
* Anatomia topograficzna i stosowana, autor
* Lexicon Medicum, współautor

Członkostwo

* Komitet Antropologii Polskiej Akademii Nauk
* Komitet Nauk Podstawowych Polskiej Akademii Nauk
* Komitet Zoologiczny Polskiej Akademii Nauk
* Rada Naukowa Zakładu Antropologii Polskiej Akademii Nauk
* Polskie Towarzystwo Anatomiczne
* Polskie Towarzystwo Chirurgiczne
* Polskie Towarzystwo Lekarskie
* Gdańskie Towarzystwo Naukowe
* Łódzkie Towarzystwo Naukowe
* Stowarzyszenie Absolwentów Wojskowej Akademii Medycznej
* Towarzystwo Anatomów Histologów i Embriologów ZSRR
* Międzynarodowa Rada Badań Dermatoglificznych
* L'’Association des Anatomistes

Odznaczenia

* Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
* Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
* Złoty Krzyż Zasługi
* Srebrny Krzyż Zasługi
* Złoty Medal Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny
* Medal za Odrę, Nysę, Bałtyk
* Medal Zwycięstwa i Wolności 1945
* Medal Komisji Edukacji Narodowej
* Zasłużony Nauczyciel PRL
* nagroda ministra obrony narodowej I stopnia
* nagroda naukowa miasta Łodzi

Bibliografia
1. Andrzej Długosz, Generał, Profesor Wiesław Łasiński – Opublikowano w: Kurier Starosądecki nr 10-11/2004 str. 9, Stary Sącz 2004.
2. Mirosław Wdowczyk, praca zbiorowa, 80 lat wyższego szkolnictwa medycznego w Wojsku Polskim 1922-2002 str. 68 – Wojskowa Akademia Medyczna, Łódź 2002.
3. Wojskowy Przegląd Historyczny, 1987, nr 3 (121), str. 229.