Zbigniew Ohanowicz

[Warka]

Zbigniew Ohanowicz (ur. 7 października 1923 w Dobiesławce w powiecie kołomyjskim, zm. 24 grudnia 2001 we Wrocławiu) – polski dowódca wojskowy, generał dywizji Wojska Polskiego, I zastępca szefa Głównego Zarządu Szkolenia Bojowego WP (1978–1980), attaché wojskowy na Węgrzech (1980–1985).

Służba wojskowa
W 1944 wstąpił do Wojska Polskiego w ZSRR. Po ukończeniu Centralnej Szkoły Podchorążych został dowódcą plutonu w Oficerskiej Szkole Piechoty nr 2. Następnie wyznaczono go na dowódcę kompanii piechoty, a potem batalionu szkolnego w 43 Pułku Piechoty. Od 1949 był dowódcą 32 Pułku Zmechanizowanego. W 1953 został zastępcą dowódcy 16 Dywizji Zmechanizowanej, a później 10 Dywizji Zmechanizowanej. W latach 1955-1956 zajmował stanowisko dowódcy 20 Dywizji Pancernej w Szczecinku. Natępnie od 1956 do 1964 był dowódcą 2 Dywizji Zmechanizowanej w Nysie.

W 1963 awansowany na stopień generała brygady. W 1965 został zastępcą dowódcy Śląskiego Okręgu Wojskowego ds. liniowych. W 1968 uczestniczył jako zastępca dowódcy Armii w interwencji w Czechosłowacji. W 1971 objął obowiązki dowódcy 10 Dywizji Pancernej w Opolu. Od 1973 ponownie na stanowisku zastępcy dowódcy Śląskiego Okręgu Wojskowego ds. liniowych. W 1975 mianowany na generała dywizji. Od października 1977 do lutego 1978 cz. p.o. dowódcy ŚOW.

W latach 1978–1980 był I zastępcą szefa Głównego Zarządu Szkolenia Bojowego WP.

W latach 1980–1985 attaché wojskowy na Węgrzech. Do 1989 pełnomocnik Rządu ds. pobytu Wojsk Radzieckich w Polsce.

W 1989 – po 45 latach służby – przeszedł w stan spoczynku.

Jako pracownik cywilny w latach 1991–1994 był pełnomocnikiem dowódcy Ślaskiego Okręgu Wojskowego ds. przejęcia i zagospodarowania mienia po wojskach Federacji Rosyjskiej.

Wykształcenie wojskowe
Centralna Szkoła Podchorążych w Riazaniu (1944)
Akademia Sztabu Generalnego w Rembertowie (1961-1963)
Akademia Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych ZSRR w Moskwie
Odznaczenia i wyróżnienia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
Order Sztandaru Pracy I klasy
Order Sztandaru Pracy II klasy
Złoty Krzyż Zasługi
Medal 10-lecia Polski Ludowej
Medal 30-lecia Polski Ludowej
Medal 40-lecia Polski Ludowej
Złoty Medal "Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny"
Srebrny Medal "Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny"
Brązowy Medal "Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny"
Złoty Medal "Za Zasługi dla Obronności Kraju"
Srebrny Medal "Za Zasługi dla Obronności Kraju"
Brązowy Medal "Za Zasługi dla Obronności Kraju"
Wpis do "Honorowej Księgi Czynów Żołnierskich" (4 października 1974)
I inne
Źródło „http://pl.wikipedia.org/wiki/Zbigniew_Ohanowicz”