Wacław Szklarski

Obszerny opis dziejów całości życia oraz dokonań wybitnej postaci.
Artur Rogóż
Administrator
Posty: 4635
https://www.artistsworkshop.eu/meble-kuchenne-na-wymiar-warszawa-gdzie-zamowic/
Rejestracja: 24 maja 2010, 04:01
Kontakt:

Wacław Szklarski

Post autor: Artur Rogóż »

Wacław Szklarski (ur. 25 września 1925 w miejscowości Jedlicze pod Krosnem), generał dywizji Wojska Polskiego.
Życiorys

Jako syn osadnika wojskowego na Wołyniu w maju 1940 deportowany przez NKWD do Wołogdy. Zajmował się wycinką drzew w tajdze. W 1941 przeniesiony do Bilska w Kraju Ałtajskim. Służbę wojskową rozpoczął 24 maja 1943 r., jako szeregowy 3 pułku piechoty (pp) 1 Dywizji Piechoty w ZSRR. Później w 6 pp 2 Dywizji Piechoty. W 1944 ukończył Oficerską Szkołę Piechoty. Jako oficer przeszedł szlak bojowy z 4 pp od Warszawy do Berlina (styczeń - maj 1945) - ranny pod Mirosławcem na Wale Pomorskim. Po wojnie dowodził plutonem w 32 pp 8 DPiech. Po rocznym kursie oficerskim przy Oficerskiej Szkole Piechoty nr 3 w Elblągu wyznaczony na dowódcę kompanii ckm w 8 pp 3 DPiech. W l. 1948-49 dowódca kompanii i oficer zwiadu 7 pp 3 DPiech. W 1949 skierowany do Wyższej Szkoły Piechoty, po zakończeniu której pozostawał starszym wykładowcą i zastępcą kierownika cyklu taktyki na Kursach Doskonalenia Oficerów Piechoty w WSPiech. W l. 1958 - 1961 słuchacz Akademii Sztabu Generalnego WP. Po ukończeniu akademii starszy pomocnik szefa oddziału w Zarządzie Operacyjnym Sztabu Generalnego WP. W l. 1964 - 1967 szef oddziału i zastępca szefa Zarządu III Operacyjnego Głównego Inspektoratu Obrony Terytorialnej Kraju. W 1968 skierowany na studia w Akademii Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych ZSRR. Po zakończeniu akademii w 1970 objął obowiązki szefa Oddziału Szkolenia Operacyjnego SG WP. Od 1972 zastępca szefa sztabu Pomorskiego Okręgu Wojskowego. W l. 1973 - 1975 dowodził 8 Dywizją Zmechanizowaną w Koszalinie. We wrześniu 1973 mianowany generałem brygady. Od 1975 - 1983 szef Zarządu Operacyjnego SG WP, następnie do 1986 zastępca szefa Sztabu Generalnego WP ds. operacyjnych. W 1984 mianowany generałem dywizji.

Od 1986 zastępca szefa sztabu Zjednoczonych Sił Zbrojnych Państw Stron Układu Warszawskiego. W l. 1899 - 1990 w dyspozycji ministra Obrony Narodowej. Zwolniony z zawodowej służby wojskowej 23 listopada 1990 r.

W l. 1993 - 1995 członek Rady Kombatantów przy Prezydencie RP. Od 1999 r. prezes Zarządu Głównego Związku Kombatantów RP i Byłych Więźniów Politycznych.
Odznaczenia

Krzyż Oficerski, Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Walecznych, Order Sztandar Pracy I i II klasy, Złoty Krzyż Zasługi, medale resortowe MON.
Bibliografia

* H. P. Kosk, Generalicja polska// wyd.: Oficyna Wydawnicza "Ajaks", Pruszków 2001
* M. Jędrzejko, Generałowie i admirałowie III Rzeczypospolitej, Wydawnictwo von Borowiecky, Warszawa 2002
ODPOWIEDZ

Wróć do „Biografie”