Albin Żyto

Obszerny opis dziejów całości życia oraz dokonań wybitnej postaci.
Artur Rogóż
Administrator
Posty: 4635
https://www.artistsworkshop.eu/meble-kuchenne-na-wymiar-warszawa-gdzie-zamowic/
Rejestracja: 24 maja 2010, 04:01
Kontakt:

Albin Żyto

Post autor: Artur Rogóż »

Albin Żyto (ur. 1924) - generał brygady Wojska Polskiego.

Oficer polityczny, w służbie od 1945 r., był m.in.: zastępcą głównego inspektora lotnictwa ds. politycznych, zastępcą dowódcy wojsk lotniczych ds. politycznych (1967-1969), attaché wojskowym, morskim i lotniczym przy Ambasadzie PRL w Czechosłowacji (1970-1972) oraz wieloletnim zastępcą szefa Głównego Zarządu Politycznego WP - szefem Zarządu Kultury i Oświaty (1972-1989). Generał brygady od 1972 r. Akt nominacyjny wręczył mu w Belwederze przewodniczący Rady Państwa PRL prof. Henryk Jabłoński. Przez wiele lat piastował również funkcję przewodniczącego Rady Młodzieżowej Wojska Polskiego. W okresie stanu wojennego (1981-1983) pełnomocnik Komitetu Obrony Kraju (komisarz wojskowy) w Komitecie ds. Radia i Telewizji. Współtwórca i propagator festiwalu piosenki żołnierskiej w Kołobrzegu. W stan spoczynku przeszedł w 1989 r.

Odznaczony m.in.: Orderem Sztandaru Pracy I i II klasy, Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Medalem "Za zasługi w umacnianiu przyjaźni Polska - ZSRR" i innymi odznaczeniami i medalami polskimi i zagranicznymi.

W latach stanu wojennego nazwisko generała (oraz dwóch innych generałów należących do Wojskowej Rady Ocalenia Narodowego) stało się powodem do żartu: za sprawą generała Jaruzelskiego z WRONy wydobyło się KRA - czyli Krajowy Ruch Antyalkoholowy, na czele którego stanęli generałowie Oliwa, Baryła i Żyto.

Członek PPR i PZPR. Członek ZBoWiD i innych organizacji społecznych. Od 1972 wiceprezes ds. ideowo - wychowawczych Centralnego Wojskowego Klubu Sportowego Legia Warszawa. W latach 1973-1990 wiceprzewodniczący Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa. W 1984 r. wszedł w skład Społecznego Komitetu Budowy Pomnika Kościuszkowców w Warszawie.

Autor książki "O zebraniu partyjnym", wydanej przez Ministerstwo Obrony Narodowej w 1954 r.
Bibliografia[edytuj]

* M. Jędrzejko, M. L. Krogulski, M. Paszkowski, Generałowie i admirałowie III Rzeczypospolitej (1989-2002), Wydawnictwo Von Borowiecky, Warszawa 2002
* H.P. Kosk, Generalicja polska, t. 2, Wyd. Oficyna Wydawnicza "Ajaks", Pruszków 2001, ISBN 83-87103-81-0
* A. Kozieł, Za chwilę dalszy ciąg programu: Telewizja Polska czterech dekad 1952-1989, Oficyna Wydawnicza ASPRA-JR, 2003
* P. Martell, G. P. Hayes, World military leaders, Bowker, New York 1974
* Pamięć wiecznie żywa. 40 lat działalności Rady Ochrony Pomników Walki i Męczeństwa, Rada Ochrony Pomników Walki i Męczeństwa, Warszawa 1988
* K. Pokorna-Ignatowicz, Telewizja w systemie politycznym i medialnym PRL: między polityką a widzem, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2003
* A. Rosenbusch, Śmiech zakazany: antologia dowcipu politycznego Polski Ludowej, Halrod Press, 1987
* Wojskowy Przegląd Historyczny, 1987, nr 3 (121), str. 220
* Za Wolność i Lud, nr 28 (1073) z 14 lipca 1984, str 11
ODPOWIEDZ

Wróć do „Biografie”