Jan Lityński

Obszerny opis dziejów całości życia oraz dokonań wybitnej postaci.
Artur Rogóż
Administrator
Posty: 4635
https://www.artistsworkshop.eu/meble-kuchenne-na-wymiar-warszawa-gdzie-zamowic/
Rejestracja: 24 maja 2010, 04:01
Kontakt:

Jan Lityński

Post autor: Artur Rogóż »

Jan Lityński (ur. 18 stycznia 1946 w Warszawie) – polski polityk, działacz opozycji w czasach PRL, poseł na Sejm X, I, II i III kadencji, doradca Prezydenta RP ds. kontaktów z partiami i środowiskami politycznymi.

Życiorys

Do 1968 studiował na Wydziale Matematyki Uniwersytetu Warszawskiego. W tym samym roku znalazł się wśród organizatorów i uczestników studenckich wystąpień w trakcie wydarzeń marcowych. Został skazany za to na karę 2,5 roku pozbawienia wolności. Po przedterminowym zwolnieniu w 1969 pracował jako robotnik, następnie programista komputerowy.

W 1976 był współzałożycielem "Biuletynu Informacyjnego KSS »KOR«", pierwszego pisma ukazującego się poza cenzurą. W tym czasie wielokrotnie zostawał aresztowany. W 1977 redagował "Robotnika", niezależne pismo na rzecz zakładania wolnych związków zawodowych. Należał do KSS "KOR", współpracował z Biurem Interwencji KSS KOR.

W 1980 objął funkcję doradcy władz "Solidarności". W stanie wojennym został internowany do września 1982, następnie aresztowany. Od 1984 działał w podziemiu jako członek Regionalnego Komitetu Wykonawczego NSZZ "S" regionu Mazowsze. W 1989 uczestniczył w obradach Okrągłego Stołu.

W latach 1989–2001 sprawował mandat posła na Sejm X kadencji z ramienia Komitetu Obywatelskiego, I i II kadencji z listy Unii Demokratycznej oraz III kadencji z listy Unii Wolności. W 2001 bez powodzenia ubiegał się o reelekcję. W 2005 przystąpił do Partii Demokratycznej. Bezskutecznie z listy PD kandydował do Sejmu w wyborach parlamentarnych w 2005 w okręgu warszawskim oraz z listy koalicji Lewica i Demokraci w przedterminowych wyborach parlamentarnych w 2007 w okręgu wałbrzyskim.

Autor publikacji w prasie polskiej i zagranicznej, m.in. w "Krytyce", "Pulsie", "Tygodniku Mazowsze", "Res Publice" i innych pisma drugiego obiegu, "Gazecie Wyborczej", "Rzeczpospolitej", "Der Spiegel", "Libération", "New Yorker" i innych. Opublikował kilka pozycji książkowych, m.in. PSL 1945–47 – Model oporu, Solidarność – problemy, znaki zapytania, Książę jest nagi – uwagi o socjotechnice komunizmu (wspólnie z Pawłem Śpiewakiem).

23 września 2006 został odznaczony przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.

12 października 2010 został doradcą Prezydenta RP Bronisława Komorowskiego ds. kontaktów z partiami i środowiskami politycznymi.
Ciekawostki

Jako kilkuletnie dziecko podczas uroczystości Narodowego Święta Odrodzenia Polski (22 lipca 1952) wręczał kwiaty Bolesławowi Bierutowi. Scenę tę zarejestrowała Polska Kronika Filmowa. W trakcie kampanii wyborczej w 1993 materiał ten w swoich stworzonych przez Jacka Kurskiego spotach prezentowało Porozumienie Centrum[1].
Przypisy

1. ↑ Niezależny prezes Kaczyńskich. wyborcza.pl, 3 kwietnia 2007.

Źródła

* Strona sejmowa posła III kadencji
* Nota biograficzna w Encyklopedii Solidarności
ODPOWIEDZ

Wróć do „Biografie”