Stanisław III Dziwisz

Obszerny opis dziejów całości życia oraz dokonań wybitnej postaci.
Artur Rogóż
Administrator
Posty: 4635
https://www.artistsworkshop.eu/meble-kuchenne-na-wymiar-warszawa-gdzie-zamowic/
Rejestracja: 24 maja 2010, 04:01
Kontakt:

Stanisław III Dziwisz

Post autor: Artur Rogóż »

Stanisław Dziwisz[1] (ur. 27 kwietnia 1939 w Rabie Wyżnej) – polski biskup rzymskokatolicki, kardynał prezbiter Santa Maria del Popolo, arcybiskup metropolita krakowski od 27 siernia 2005, doktor teologii, członek Kongregacji Wychowania Katolickiego i Rady ds. Środków Masowego Przekazu.

Życiorys

Ukończył Wyższe Seminarium Duchowne Archidiecezji Krakowskiej i 23 czerwca 1963 otrzymał święcenia kapłańskie z rąk ówczesnego sufragana krakowskiego biskupa Karola Wojtyły. W latach 1963–1965 wikariusz w Makowie Podhalańskim. Wkrótce potem pracował z kard. Karolem Wojtyłą. Osobisty sekretarz Jana Pawła II. W 1996 mianowany protonotariuszem apostolskim de numero. 7 lutego 1998 mianowany biskupem tytularnym San Leone, następnie proprefekt Domu Papieskiego Kurii Rzymskiej, odpowiedzialny za organizację audiencji i spotkań z papieżem (uważany przez watykanistów za jego prawą rękę). 19 marca 1998 sakry biskupiej udzielił mu sam Jan Paweł II. 29 września 2003 podniesiony do godności arcybiskupa ad personam.

W Watykanie, a także w całych Włoszech, znany był jako Don Stanislao (jest to o tyle nietypowe, że Włosi, którzy nie mieli przed Janem Pawłem II wiele styczności z Polakami, raczej nie italicyzowali imion obcych, czyli ks. Dziwisz nazwany byłby raczej Don Stanislavo). Często dementował w mediach domniemane wypowiedzi papieża, np. po watykańskiej projekcji Pasji Mela Gibsona, gdy media donosiły, że Jan Paweł II powiedział „tak było” – zdementował to, twierdząc, że papież z nikim nie rozmawiał na ten temat.

Służył papieżowi Janowi Pawłowi II we wszystkich 104 podróżach zagranicznych. Zawsze obecny przy nim towarzyszył mu do samego końca, również w chwili jego śmierci 2 kwietnia 2005 (wg nieoficjalnych informacji trzymał go za rękę do ostatniej chwili). Jest także wykonawcą testamentu Jana Pawła II oraz jednym z najgorętszych zwolenników jego beatyfikacji.

3 czerwca 2005 papież Benedykt XVI mianował go metropolitą krakowskim (zastąpił kard. Franciszka Macharskiego), a jego osobistym sekretarzem jest ks. Dariusz Raś. 29 czerwca 2005 podczas uroczystości św. Apostołów Piotra i Pawła otrzymał paliusz z rąk Benedykta XVI. 27 sierpnia 2005 podczas ingresu do katedry wawelskiej oficjalnie objął urząd w archidiecezji krakowskiej.

24 marca 2006 podczas konsystorzu otrzymał godność kardynalską (z tytułem prezbitera Santa Maria del Popolo). Ingres do kościoła tytularnego odbył się 1 kwietnia 2006. Od 14 marca 2007 członek Rady Stałej Konferencji Episkopatu Polski. Jest Wielkim Kanclerzem Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie.

W styczniu 2007 ukazała się jego książka opisująca wspomnienia dotyczące życia i pracy Jana Pawła II pt. Świadectwo. 16 października 2008 miała miejsce premiera filmu na podstawie książki, również pod tytułem Świadectwo.

26 stycznia 2007 dziennik „Głos Wielkopolski” w artykule Milczenie kardynała Dziwisza[2], zarzucił kardynałowi niepowiadamianie Jana Pawła II o skandalach seksualnych w Kościele katolickim. Chodziło o sprawę molestowania seminarzystów przez arcybiskupa poznańskiego Juliusza Paetza i molestowanie członków Legionu Chrystusa przez jego założyciela Marciala Maciela Degollado.

22 lutego 2007 jedna z najpoczytniejszych gazet włoskich „La Stampa” w artykule Księża pedofile-sekret don Stanislao[3], także zarzuciła mu niepowiadamianie Jana Pawła II o skandalach seksualnych w Kościele. Broniący kardynała zarzucili włoskiemu dziennikowi plagiat polskiego artykułu. „Głos Wielkopolski” zaprzeczył, by doszło do plagiatu[4].

22 kwietnia 2009 z rąk Rady Miasta Krakowa otrzymał dyplom Honorowego Obywatela Stołecznego Królewskiego Miasta Krakowa. Został uhonorowany za „swoją duszpasterską troskę, którą otacza krakowian, oraz za opiekę nad spuścizną Jana Pawła II”[5].

13 kwietnia 2010 podjął decyzję o pochowaniu tragicznie zmarłej Pary Prezydenckiej na Wawelu. W pewnych środowiskach wywołało to falę krytyki i protesty[6].

Jest Honorowym Przewodniczącym Rady Patronackiej Krakowskiego Hospicjum dla Dzieci imienia księdza Józefa Tischnera. Od 2009 członek Społecznego Komitetu Odnowy Zabytków Krakowa (SKOZK).
Herb biskupi

W herbie biskupim Stanisława Dziwisza widnieją:

* gołębica z wychodzącymi z niej promieniami – w górnej części herbu na niebieskim tle, jest to symbol Ducha Świętego, nawiązuje do roku 1998 (roku Ducha Świętego), w którym kardynał Dziwisz został mianowany biskupem,
* gwiazda zaranna – w lewej części herbu na niebieskim tle, jest to symbol Maryi, znak nadziei,
* krzyż na Giewoncie – w dolnej części herbu, stanowi to odwołanie do Raby Wyżnej, miejsca urodzenia kardynała, skąd widać zarys Tatr z krzyżem na Giewoncie.

Pod herbem znajduje się łaciński napis: „Sursum corda” (W górę serca). Nawiązuje on do słów papieża Jan Paweł II wypowiedzianych w Zakopanem pod Krokwią 6 czerwca 1997: „Ten krzyż mówi całej Polsce: Sursum corda – w górę serca!”.
Odznaczenia

* Medal "Bene merenti" Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie – 1996[7]
* Order Wyzwoliciela San Martina – 1998, Argentyna[7]
* Kawaler Krzyża Wielkiego Orderu Zasługi Republiki Włoskiej – 2000, Włochy[8]
* Order Wielkiego Krzyża, Honoru i Dewocji Zakonu Maltańskiego – 2007, Zakon Kawalerów Maltańskich[7]
* Krzyż Wielki Orderu Zasługi – 2008, Portugalia[9]

Tytuły i wyróżnienia

Przyznano mu tytuł Człowieka Roku Tygodnika Solidarność za rok 2005[10], a także Człowieka Roku 2006 Federacji Regionalnych Związków Gmin i Powiatów RP (wspólnie z prezydentem Lechem Kaczyńskim)[11].

Otrzymał tytuły doctora honoris causa: Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego (2001)[12], Akademii Pedagogicznej w Krakowie (2006)[7], hiszpańskiego Universitat Abat Oliba CEU w Barcelonie (2007)[7], Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie (2008)[7], Papieskiego Uniwersytetu Katolickiego Argentyny w Buenos Aires (2009)[13] i Stołecznego Uniwersytetu America w Bogocie (2010)[14].

Jest honorowym obywatelem miast: Pelplina (2006)[15], Nowego Targu (2006)[16], Opoczna (2008)[17], Krakowa (2009)[5], Buenos Aires (2009)[18] i Międzyrzeca Podlaskiego (2010)[19].
Przypisy

1. ↑ Pełny tytuł: Jego Eminencja Stanisław Świętego Kościoła Rzymskiego Tytułu Najświętszej Maryi Panny Wszystkich Ludzi Kardynał Prezbiter Dziwisz.
2. ↑ Krzysztof M. Kaźmierczak: Milczenie kardynała Dziwisza. wiadomosci24.pl (za „Głos Wielkopolski”), 2007-01-26. [dostęp 2010-08-31].
3. ↑ Giacomo Galeazzi: Preti pedofili, il segreto di Stanislao (wł.). lastampa.it (arch.), 2007-02-22. [dostęp 2010-05-08].
4. ↑ Krzysztof M. Kaźmierczak: Tajemnica kardynała Dziwisza. glos.com (arch.). [dostęp 2010-08-31].
5. ↑ 5,0 5,1 Kardynał honorowym krakusem. dziennikpolski24.pl, 2009-12-23. [dostęp 2010-05-08].
6. ↑ sm/iga/k/PAP: "Nie na Wawel! Powązki!" "Ręce precz od kardynała!". tvn24.pl, 2010-04-14. [dostęp 2010-11-22].
7. ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 7,4 7,5 Ks. kardynał Stanisław Dziwisz. diecezja.pl. [dostęp 2010-08-07].
8. ↑ Cavaliere di Gran Croce Ordine al Merito della Repubblica Italiana (wł.). quirinale.it, 2000-03-06.
9. ↑ Chancelaria das Ordens Honoríficas Portuguesas (port.). dre.pt. [dostęp 12 września 2010].
10. ↑ hp/ dsr/ (PAP): Abp Dziwisz odebrał dyplom "Człowieka Roku 2005" Tygodnika Solidarność. money.pl, 2006-02-25. [dostęp 2010-08-07].
11. ↑ Stanisław Dziwisz. wprost.pl. [dostęp 2010-08-07].
12. ↑ KAI: Jeszcze o nowym metropolicie krakowskim. wiara.pl, 2005-06-04. [dostęp 2010-08-07].
13. ↑ Radio Watykańskie: Kard. Dziwisz doktorem honoris causa w Argentynie. wiara.pl, 2009-11-19. [dostęp 2010-08-31].
14. ↑ st (KAI): Kard. Dziwisz odwiedzi Kolumbię i Kubę. franciszkanska3.pl, 2010-02-11. [dostęp 2010-08-07].
15. ↑ ks.is: Kard. Dziwisz honorowym obywatelem Pelplina. ekai.pl, 2006-06-06. [dostęp 2010-08-07].
16. ↑ 21.06.2006 – Nowy Targ, kardynał Dziwisz honorowym nowotarżaninem – uroczystości 660-lecia miasta . foto.podhale.pl. [dostęp 2010-08-31].
17. ↑ kw/jl: Nadanie kard. S. Dziwiszowi honorowego obywatelstwa miasta Opoczna. episkopat.pl, 2008-04-17. [dostęp 2010-08-07].
18. ↑ KAI: Kard. Dziwisz honorowym obywatelem Buenos Aires. wiara.pl, 2009-11-16. [dostęp 2010-08-31].
19. ↑ TVP Lublin: Stanisław Dziwisz honorowym obywatelem Międzyrzeca Podlaskiego. tvp.pl, 2010-08-24. [dostęp 2010-08-31].
ODPOWIEDZ

Wróć do „Biografie”