Władcy nie będący królami Polski, a noszący owy tytuł

Wszelkie zagadnienia dotyczące historii Polski obejmujące szerszy zakres niż dany dział.
golec115
Moderator
Posty: 243
https://www.artistsworkshop.eu/meble-kuchenne-na-wymiar-warszawa-gdzie-zamowic/
Rejestracja: 09 kwie 2011, 08:57
Lokalizacja: Sępólno Kraj.

Władcy nie będący królami Polski, a noszący owy tytuł

Post autor: golec115 »

Historia Polski posiada kilka momentów, chwil, gdy stają na drodze postacie nie będące koronowani na króla Polski a noszący ten tytuł.
A oto owe osobistości:
Wratysław II (1085-1092) - Według Kroniki Kosmasa z Pragi otrzymał od cesarza rzymskiego Henryka IV tytuł króla Polski, lecz tytulatura ta jest kwestionowana przez część badaczy, jednak ostatnio wysunięto hipotezę, że Henryk IV do koronacji Wratysława posłużył się koroną, którą Otto III przekazał Bolesławowi Chrobremu.
Wacław III (1305-1306) - Od wczesnych lat Wacław był kreowany przez ojca na dziedzica tronów – nie tylko czeskiego i polskiego (po 1300), ale także węgierskiego.. Ale korony polskiej na swoje skronie nie przyjął.
Rudolf III Habsburg (1306-1307) - żeniąc się z wdową po Wacławie II - Ryksą Elżbietą, wysunął się z pretensjami do tronu jako dziedzic Przemyślidów.
Henryk Karyncki (1306-1310) - ostał wybrany królem Czech przez szlachtę czeską, podnosząc także ze strony żony pretensje do tronu polskiego. Przez cały okres swoich rządów tytułował się królem Czech i Polski
Jan Luksemburski (1310-1335) - uzyskał koronę czeską po wygaśnięciu Przemyślidów, poprzez ożenek z Elżbietą - córką Wacława II. Pretendował także do tronu polskiego; do 1336 był powszechnie uznawany za króla Polski choć się nie koronował.
Maksymilian II Habsburg (1575-1576) - 12 grudnia 1575 został ogłoszony przez prymasa Jakuba Uchańskiego królem Polski, lecz kandydatura jego przepadła niezaakceptowana przez rzeszę szlachecką.
Sam Maksymilian zresztą ociągał się z przyjęciem i zaprzysiężeniem przedstawionych mu pacta conventa, podpisał je dopiero 22 maja 1576 w Wiedniu. Tymczasem Batory, wybrany wraz z Anną Jagiellonką przez szlachtę przeciwną Habsburgom, ubiegł cesarza i dotarł szybciej do Krakowa. Pretensje do polskiej korony ostatecznie przekreśliła śmierć cesarza.
Maksymilian III Habsburg (1587-1598) - 22 sierpnia 1587 roku stronnik obradujących pod Warszawą opozycjonistów biskup kijowski, Jakub Woroniecki ogłosił wybór Maksymiliana Habsburga na króla polskiego. Podjął zbrojne próby odzyskania korony, lecz przegrał wojnę z Janem Zamoyskim, został uwięziony, a następnie uwolniony na mocy układu bytomsko-będzińskiego.
Franciszek Ludwik Burbon (1697) - Został wybrany oficjalnie królem Polski przez większość i ogłoszony nim 27 czerwca 1697 roku, przez prymasa Michała Radziejowskiego. Rosja, Austria i Brandenburgia zjednoczyły się jednak wokół jego kontrkandydata Augusta II, który pierwszy wkroczył do Rzeczypospolitej. 20 dni później Conti pojawił się z eskadrą 6 fregat francuskich w Gdańsku, lecz wobec braku poparcia wojska polskiego szybko odpłynął.
ODPOWIEDZ

Wróć do „Historia Polski ogólnie”