Maciej Frankowski

[Warka]

Mateusz vel Maciej Frankowski (ur 1742 na Podlasiu – zm. ok. 1800) generał major wojsk litewskich,generał major ziemiański w powstaniu kościuszkowskim.

Pochodził z rodu Frankowskich. W latach 1766-1772 kształcił się w Korpusie Kadetów w Warszawie, następnie był tam wychowawcą, a od 1773 podbrygadierem. W 1779 po przejściu do służby liniowej, został podpułkownikiem, a w 1783 pułkownikiem Korpusu Kadetów.

W czasie wojny polsko-rosyjskiej 1792 pułkownik 5. regimentu Buławy Wielkiego Księstwa Litewskiego, odznaczył się w bitwie pod Brześciem za co został odznaczony Krzyżem Orderu Virtuti Militari i awansowany 18 lipca 1792 r. na generała majora.

Czynny w sprzysiężeniu insurekcyjnym na Litwie w Wilnie. W powstaniu kościuszkowskim został generałem majorem milicji ziemiańskiej województwa brzesko-litewskiego. Walczył w obronie Wilna i na Żmudzi, potem podczas walk odwrotowych gen. S. Mokronowskiego. Wyznaczony na organizatora siły zbrojnej i generała ziemiańskiego zdołał zmobilizować niewielkie oddziały i odniósł kilka lokalnych sukcesów, co zyskało mu opinię dobrego dowódcy powstańczego.

W latach późniejszych czynny działacz masoński. W życiu publicznym udziału nie brał.

Bibliografia
H. P Kosk Generalicja polska t. 1 wyd.: Oficyna Wydawnicza "Ajaks" Pruszków 1998.
Źródło „http://pl.wikipedia.org/wiki/Maciej_Frankowski”