Jan Jerzy Grabowski

[Warka]

Jan Jerzy Grabowski herbu Topór (ur. ? na Litwie - zm. 1789), generał lejtnant wojsk koronnych, generalny inspektor jazdy litewskiej. Kalwinista (ewangelik reformowany), został w 1767 marszałkiem dysydenckiej konfederacji słuckiej pod patronatem Rosji.

Pochodził z rodziny średnioszlacheckiej, od wieków związanej z kościołem ewangelicko reformowanym. Miał 2 braci: Michała Grzegorza i Pawła starostę czchowskiego.

Z pierwszej żony i współwyznawczyni Joanny Gruszczyńskiej miał dwóch synów: Pawła Jerzego generała i Jerzego generalnego inspektora wojsk litewskich. W 1769 roku poślubił Elżbietę Szydłowską. Większość dzieci z tego związku była naprawdę dziećmi króla Stanisława Augusta Poniatowskiego i była wychowywana na katolików. Jednym z nich był Stanisław Grabowski.

Od wczesnej młodości służył w wojsku litewskim, doszedł do stanowiska pułkownika regimentu koronnego i komendanta Gwardii Przybocznej. W 1782 uzyskał patent generała lejtnanta jako dowódca 1 Dywizji Litewskiej, jednocześnie szef swojego regimentu. W 1784 był jedynym posłem dysydenckim w Polsce, ale żadnej roli nie odegrał. Wbrew nadziejom dysydentów król nie powołał go do Senatu, zapewne nie chcąc narażać się duchowieństwu katolickiemu.

Bibliografia
H. P Kosk generalicja polska t. 1 Oficyna Wydawnicza "Ajaks" Pruszków 1998.