Stanisław Krzesimowski
: 15 lut 2011, 04:26
Stanisław Krzesimowski herbu Jastrzębiec (ur. 8 maja 1787 w Sandomierskiem - zm. 2 kwietnia 1865 w Dreźnie) – polski generał powstania styczniowego.
W 1808 ukończył studia na Uniwersytecie Wiedeńskim. Od 1809 służył w armii Księstwa Warszawskiego. Walczył w kampaniach 1812 - 1814. W 1811 został kawalerem Legii Honorowej. W 1815 wstąpił do armii Królestwa Polskiego, jednak już w 1816 wziął dymisję w stopniu majora ze względu na stan zdrowia, był wielokrotnie ranny i schorowany. W czasie powstania listopadowego w stopniu majora sformował baon strzelców. Mianowany do stopnia pułkownika dowodził batalionem celnych strzelców sandomierskich. 18 marca 1831, na czele swojego oddziału wsławił się bohaterską obroną zamku w czasie bitwy pod Kazimierzem Dolnym. Tam też dostał się do niewoli. Został przez Rosjan zesłany do Wiatki. W 1833 powrócił do kraju. Wziął udział w konspiracji, przygotowującej wybuch powstania styczniowego. W styczniu 1863, w okolicach Staszowa sformował oddział kozaków polskich. W dniu 15 lutego 1863 został przez Mariana Langiewicza mianowany generałem. Po upadku jego dyktatury, wycofał się do Galicji, gdzie prowadził działalność organizacyjną. 11 kwietnia został aresztowany przez Austriaków i osadzony w więzieniu w zamku krakowskim. W lutym 1864 wyjechał do Drezna, gdzie zmarł.
Bibliografia
H. P Kosk Generalicja polska t. 1 wyd.: Oficyna Wydawnicza "Ajaks" Pruszków 1998
W 1808 ukończył studia na Uniwersytecie Wiedeńskim. Od 1809 służył w armii Księstwa Warszawskiego. Walczył w kampaniach 1812 - 1814. W 1811 został kawalerem Legii Honorowej. W 1815 wstąpił do armii Królestwa Polskiego, jednak już w 1816 wziął dymisję w stopniu majora ze względu na stan zdrowia, był wielokrotnie ranny i schorowany. W czasie powstania listopadowego w stopniu majora sformował baon strzelców. Mianowany do stopnia pułkownika dowodził batalionem celnych strzelców sandomierskich. 18 marca 1831, na czele swojego oddziału wsławił się bohaterską obroną zamku w czasie bitwy pod Kazimierzem Dolnym. Tam też dostał się do niewoli. Został przez Rosjan zesłany do Wiatki. W 1833 powrócił do kraju. Wziął udział w konspiracji, przygotowującej wybuch powstania styczniowego. W styczniu 1863, w okolicach Staszowa sformował oddział kozaków polskich. W dniu 15 lutego 1863 został przez Mariana Langiewicza mianowany generałem. Po upadku jego dyktatury, wycofał się do Galicji, gdzie prowadził działalność organizacyjną. 11 kwietnia został aresztowany przez Austriaków i osadzony w więzieniu w zamku krakowskim. W lutym 1864 wyjechał do Drezna, gdzie zmarł.
Bibliografia
H. P Kosk Generalicja polska t. 1 wyd.: Oficyna Wydawnicza "Ajaks" Pruszków 1998