Mieczysław Bukowiecki

[Warka]

Mieczysław Bukowiecki (ur. 20 września 1869 w Mszczyczynie, powiat śremski – zm. 18 grudnia 1931 w Cichowie), tytularny generał brygady WP, uczestnik I wojny światowej oraz walk o niepodległość Polski z bolszewikami.

Po ukończeniu gimnazjum w Poznaniu studiował w Akademii Rolniczej w Berlinie. W 1894 odbył jednoroczną służbę wojskową w niemieckim 20 Pułku Artylerii Polowej w Poznaniu. W 1898 nabył majątek Cichowo. W 1908 wybudował w nim neobarokowy dwór. Dwa lata później zawarł związek małżeński z Aleksandrą Jadwigą Dzierżykraj-Morawską, siostrą Witolda. Działał w kółkach rolniczych oraz Towarzystwie Robotników Chrześcijańskich. W 1914 został zmobilizowany do armii niemieckiej. Walczył na froncie rosyjskim. W 1916 pełnił służbę okupacyjną w Płocku). Od lipca 1917 był adiutantem niemieckiego przedstawiciela przy generalnym gubernatorstwie austriackim w Lublinie. Utrzymywał sekretne kontakty z Legionami Polskimi oraz Polską Organizacją Wojskową. W 1918 po demobilizacji razem z żoną włączył się w nurt przygotowań do powstania.

11 stycznia 1919 przyjęty do WP w stopniu porucznika i przydzielony do Oddziału III Sztabu Generalnego WP. 10 marca 1919 został oficerem ordynansowym, a w czerwcu szefem Sztabu Grupy Wielkopolskiej oraz szefem sztabu 14 Dywizji Piechoty. W 1921 został szefem Oddziału Va (Personalnego) Biura Ścisłej Rady Wojennej. Słuchacz kursu doszkolenia w Wyższej Szkole Wojennej w Warszawie. Z dniem 1 października 1923 w stopniu podpułkownika Szt. Gen. (Sztabu Generalnego) przeniesiony w stan nieczynny na okres jednego roku bez prawa do poborów[1]. 15 listopada 1924 został dowódcą Obozu Warownego Poznań. 31 października 1925 przeniesiony do kadry oficerów artylerii przez Departamencie II Artylerii Ministerstwa Spraw Wojskowych i przydzielony do Komendy Miasta Poznań.

7 lipca 1926 r. Prezydent RP nadał mu z dniem 30 września 1926 r. stopień generała brygady, wyłącznie z prawem do tytułu[2].

Z dniem 30 września 1926 r. przeniesiony został w stan spoczynku[3]. Ostatnie lata życia spędził w majątku Cichowo.

Rodzina
Był synem Juliana Bukowieckiego herbu Ogończyk (Drogosław) (1833-1896) i Natalii Wysogota-Zakrzewskiej herbu Wyskota (ur. około 1838).

W 1910 zawarł związek małżeński z Aleksandrą Jadwigą Dzierżykraj-Morawską z Oporowa herbu Nałęcz (Drogosław), urodzoną 8 XII 1890 w Oporowie, zmarłą 9 IV 1940, siostrą Witolda Dzierżykraj-Morawskiego. Miał sześcioro dzieci:

August 1911- 1944
Ignacy 1912 – 1939 podporucznik, poległ w kampanii wrześniowej
Leon (1916-2005), żonaty z Haliną Marią Lubowiecką (1919-1991)
Jadwiga Bukowiecka (ur. 1919-1993), zamężna z André Castagné, żołnierz AK, uczestniczka powstania warszawskiego
Natalia Bukowiecka (ur. 1923), zamężna z Leonem Kruszona, zmarła 10 października 1968[4]
Julian (ur. 1928), żonaty z Renatą Elianowską, podoficer zawodowy LWP
Rodzeństwo:

Halina Bukowiecka (1862-1943)
Wanda Bukowiecka (1863-1892)
Bogumiła Bukowiecka (ur. 1865)
Jadwiga Bukowiecka (1865-1942)
August (ur. 1871)
Awanse służbowe
podporucznik XII.1914
porucznik
kapitan
major
podpułkownik 1.VI.1920
pułkownik zweryfikowany ze starszeństwem z 1.VI.1919
generał brygady – 7 lipca 1926 r. z dniem 30 września 1926 r., wyłącznie z prawem do tytułu
Ordery i odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari za wybitne zasługi w pracy sztabowej oraz chwalebny udział w przygotowaniu i przeprowadzeniu zwycięskich bitew 14 Dywizji Piechoty Wielkopolskiej
Krzyż Walecznych – dwukrotnie
Przypisy
↑ Dziennik Personalny MSWojsk. Nr 66 z 16.10.1923 r. Piotr Stawecki podaje, że przeniesienie w stan nieczynny nastąpiło z dniem 1 listopada 1923 r.
↑ Dziennik Personalny MSWojsk. Nr 28 z 19.07.1926 r.
↑ Tadeusz Kryska-Karski i Stanisław Żurakowski jako datę przeniesienia w stan spoczynku podali 19 lipca 1926 r., czyli datę ogłoszenia Dziennika Personalnego MSWojsk. Nr 28.
↑ Nekrologi.pl
Bibliografia
Bogusław Polak, Generał Mieczysław Bukowiecki (1869-1931). W: Kawalerowie Virtuti Militari 1792-1945. Słownik biograficzny, Koszalin 1993, tom II, część 2,
Tadeusz Kryska-Karski i Stanisław Żurakowski, Generałowie Polski Niepodległej, Warszawa 1991, s. 81,
Piotr Stawecki, Słownik biograficzny generałów Wojska Polskiego 1918-1939, Warszawa 1994, ISBN 83-11-08262-6, s. 89,
Genealogia potomków Sejmu Wielkiego
Ludwik Jazdon, administrator majątku Cichowo, fotografia generała z Ignacym Mościckim
Cichowo. Obiekty zabytkowe i godne obejrzenia na terenie gminy Krzywiń
Dariusz Aleksander Rymar, Kariery wojskowe szlachty pogranicza wielkopolsko-lubuskiego na przykładzie rodziny Bukowieckich herbu Drogosław z powiatu międzyrzeckiego (XVI – pocz. XIX wieku), Rocznik Lubuski, tom XXVI, cz. 2, 2000