Adam Kiciński

[Warka]

Adam Kiciński (ur. 11 kwietnia 1872 w Lechanicach w powiecie wareckim, zm. 13 czerwca 1959 w Poznaniu) – podpułkownik kawalerii Cesarskiej i Królewskiej Armii,generał brygady Wojska Polskiego.

Był synem Kazimierza, właściciela majątku ziemskiego, i Urszuli z Łempickich oraz chrześniakiem Piotra Wysockiego. Żonaty z Józefą Morawską. Miał pięcioro dzieci: Kazimierza, Jana, Stanisława, Teresę i Annę.

Ukończył Wydział Artylerii Akademii Wojskowo-Technicznej w Wiedniu. Od 1893 był c.k. oficerem artylerii, a od 1899 kawalerii. W 1901 był oficerem ordynansowym Franciszka Józefa I. Służył w 1 Pułku Ułanów w Krakowie i Lwowie, a następnie (od 1912) w 13 Pułku Ułanów w Złoczowie.

Został ciężko ranny w bitwie po Jarosławicami 2 sierpnia 1914. Następnie skierowany do 6 Pułku Ułanów, walczył na froncie wschodnim (podpułkownik z 1917).

Od listopada 1918 w Wojsku Polskim. Do stycznia 1919 zastępca dowódcy, a potem dowódca 8 Pułku Ułanów (do 4 lutego 1920). Zweryfikowany w stopniu pułkownika ze starszeństwem od 1 czerwca 1919.

Od lutego 1920 do lutego 1921 był zastępcą Generalnego Inspektora Jazdy. Później dowodził IV Brygadą Jazdy (do maja 1921) oraz X Brygadą Jazdy (w 1924 r. przeformowaną w X Brygadę Kawalerii).

1 grudnia 1924 r. Prezydent RP Stanisław Wojciechowski na wniosek ministra spraw wojskowych, gen. dyw. Władysława Sikorskiego awansował go na generała brygady ze starszeństwem z 15 sierpnia 1924 r. i 11 lokatą[1].

Z dniem 31 grudnia 1926 r. przeniesiony został w stan spoczynku. Mieszkał w Krakowie przy ul. Wolskiej 9[2].

Ordery i odznaczenia
Krzyż Walecznych
Złoty Krzyż Zasługi
Krzyż Legii Honorowej
Przypisy
↑ Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 131 z 17.12.1924 r. Piotr Stawecki błędnie podał, że otrzymał awans ze starszeństwem z 1 lipca 1923 r.
↑ Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 49 z 17.11.1926 r.

Bibliografia
Piotr Stawecki, Słownik biograficzny generałów Wojska Polskiego 1918-1939, Warszawa 1994, ISBN 83-11-08262-6, s. 165-166.
Tadeusz Kryska-Karski, Stanisław Żurakowski, Generałowie Polski niepodległej, Warszawa 1991, s. 110.
Henryk Kosk, Generalicja polska, t. I A-Ł, Pruszków 1998, ISBN 83-87103-55-1