Henryk Piątkowski (generał)

Obszerny opis dziejów całości życia oraz dokonań wybitnej postaci.
Artur Rogóż
Administrator
Posty: 4635
https://www.artistsworkshop.eu/meble-kuchenne-na-wymiar-warszawa-gdzie-zamowic/
Rejestracja: 24 maja 2010, 04:01
Kontakt:

Henryk Piątkowski (generał)

Post autor: Artur Rogóż »

Henryk Tadeusz Piątkowski (ur. 11 lipca 1902 w Brzezince, zm. 1 kwietnia 1969 w Penley w Walii) – generał brygady Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie.


Młodość

W 1917 roku wstąpił do Polskiej Organizacji Wojskowej (POW). W listopadzie 1918 walczył w obronie Lwowa jako szef kompanii sztabowej.
Służba w Wojsku Polskim

Od stycznia 1919 służył w 5 Pułku Piechoty Legionów, następnie w Brygadzie Strzelców Lwowskich. Od 1 czerwca 1919 podporucznik. Słuchacz Szkoły Podchorążych Piechoty, następnie w kadrze tej szkoły. Awans na stopień porucznika uzyskał 1 czerwca 1921.

W tym czasie uprawiał lekkoatletykę. Był mistrzem Polski w sztafecie 4 × 100 m w 1925, wicemistrzem w biegu na 110 m przez płotki i w sztafecie 4 × 100 m w 1924, a także brązowym medalistą w biegu na 100 m w 1924 i w biegu na 200 m w 1923. Dwukrotnie ustanawiał rekordy Polski: w biegu na 200 m przez płotki czasem 29,4 s (30 września 1923 w Warszawie)[1] i w sztafecie 4 × 100 m wynikiem 45,4 s (12 września 1925 w Warszawie)[1][2]. Był zawodnikiem Polonii Warszawa.

Podczas przewrotu majowego wraz ze Szkołą Podchorążych Piechoty opowiedział się po stronie wojsk rządowych. Oddział pod jego dowództwem obsadził Most Poniatowskiego. Por. Piątkowski był obecny podczas rozmowy marszałka Józefa Piłsudskiego z prezydentem Stanisławem Wojciechowskim i to on na pytanie Piłsudskiego, czy będzie do niego strzelał, odpowiedział, ze tak, bo taki otrzymał rozkaz.

Od września 1927 do do września 1930 był dowódcą plutonu i kompanii w 1 batalionie strzelców w Chojnicach. 1 stycznia 1930 otrzymał awans na kapitana. Od października 1930 do października 1932 był słuchaczem Wyższej Szkoły Wojennej. Następnie służył jako I oficer sztabu 1 Dywizji Piechoty Legionów do kwietnia 1934 oraz 7 Dywizji Piechoty do do maja 1935, dowódca kompanii 27 Pułku Piechoty do stycznia 1936.

Od stycznia 1936 był oficerem do zleceń w Sztabie Głównym Wojska Polskiego (major dyplomowany z 10 marca 1937).

Po kampanii wrześniowej przedostał się do Rumunii, tam internowany. Po ucieczce działał w Stambule, a następnie w sztabie Wojska Polskiego na Środkowym Wschodzie. Od lutego służył w dowództwie Samodzielnej Brygady Strzelców Karpackich, od października 1942 do sierpnia 1943 był jej szefem sztabu. Awansował na podpułkownika dyplomowanego w maju 1943. Do maja 1944 był szefem sztabu 3 Dywizji Strzelców Karpackich, brał udział w bitwie pod Monte Cassino.

Od czerwca do listopada 1944 dowodził 5 Wileńską Brygadą Piechoty, m. in. w bitwie o Ankonę. Od września 1944 pułkownik dyplomowany. Od listopada 1944 do września 1946 I zastępca Szefa Sztabu Naczelnego Wodza. Później w Polski Korpus Przysposobienia i Rozmieszczenia. pozbawiony obywatelstwa polskiego dekretem Tymczasowego Rządu Jedności Narodowej w 6 września 1946.

Mianowany generałem brygady przez generała Władysława Andersa 1 stycznia 1964. Zmarł w Penley, pochowany na cmentarzu South Ealing w Londynie.
Publikacje

Bitwa o Monte Cassino (Rzym 1944)
Kampania wrześniowa w Polsce 1939 r. (Londyn 1946)
Wkład Polaków do II wojny światowej (Rzym-Londyn 1945)

Awanse służbowe

podporucznik – 1 czerwca 1919
porucznik – 1 czerwca 1921
kapitan – 1 stycznia 1930
major dypl. – 19 marca 1937
podpułkownik dypl. – 3 maja 1943
pułkownik dypl. – 7 września 1944
generał brygady – 1 stycznia 1964

Ordery i odznaczenia

Krzyż Złoty Orderu Wojennego Virtuti Militari
Medal Niepodległości
Krzyż Walecznych
Złoty Krzyż Zasługi

Przypisy

↑ 1,0 1,1 Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Marian Rynkowski: Od Adamczaka do Zasłony - Leksykon lekkoatletów polskich okresu międzywojennego - mężczyźni. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2004, s. 169. ISBN 83-9136-63-9-1.
↑ Janusz Waśko, Andrzej Socha: Athletics National Records Evolution 1912 – 2006. Zamość - Sandomierz: 2007, s. 173.

Bibliografia

Henryk Piotr Kosk: Generaicja polska. T. 2: M-Ż. Pruszków: Oficyna Wydawnicza Ajaks, 2001, s. 81. ISBN 8387103810.
Tadeusz Kryska-Karski, Tadeusz Żurakowski: Generałowie Polski Niepodległej. Warszawa: Editions Spotkania, 1991, s. 146.
Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Marian Rynkowski: Od Adamczaka do Zasłony - Leksykon lekkoatletów polskich okresu międzywojennego - mężczyźni. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2004, s. 169. ISBN 83-9136-63-9-1.
ODPOWIEDZ

Wróć do „Biografie”