Tadeusz Antoni Porębski

Obszerny opis dziejów całości życia oraz dokonań wybitnej postaci.
Artur Rogóż
Administrator
Posty: 4635
https://www.artistsworkshop.eu/meble-kuchenne-na-wymiar-warszawa-gdzie-zamowic/
Rejestracja: 24 maja 2010, 04:01
Kontakt:

Tadeusz Antoni Porębski

Post autor: Artur Rogóż »

Tadeusz Antoni Porębski (ur. 13 sierpnia 1894 w Przemyślu, zm. 24 maja 1970 w Londynie) - generał brygady Wojska Polskiego, doktor prawa.

Życiorys
Przed I wojną światową studiował prawo na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie i działał w Polskich Drużynach Strzeleckich. Od sierpnia 1914 do lipca 1917 pełnił służbę w 3 Pułku Piechoty Legionów, a później w Cesarskiej i Królewskiej Komendzie Legionów Polskich. Po kryzysie przysięgowym pełnił służbę w Żandarmerii Polskiej Siły Zbrojnej. Od listopada 1918 służył w Żandarmerii Polowej Wojska Polskiego. W lutym 1920 przeniesiony został z Dowództwa Żandarmerii do Wydziału Organizacyjnego Oddziału I Sztabu Ministerstwa Spraw Wojskowych, a później Sztabu Generalnego. W lutym 1922 został asystentem w Wojskowym Sądzie Okręgowym Nr IV w Łodzi, a w październiku 1924 asystentem w Najwyższym Sądzie Wojskowym. W październiku następnego roku otrzymał nominację na sędziego Wojskowego Sądu Okręgowego Nr I w Warszawie. W październiku 1928 przeniesiony został do Departamentu Sprawiedliwości M.S.Wojsk., w którym objął stanowisko kierownika referatu w Wydziale Ogólnym. W kwietniu 1934 został prokuratorem przy Wojskowym Sądzie Okręgowym Nr I w Warszawie, a następnie szefem Wojskowej Prokuratury Okręgowej w Warszawie. Na tym stanowisku pozostawał do 17 września 1939.

Po kampanii wrześniowej 1939, przez Rumunię, przedostał się do Francji. W styczniu 1940 objął stanowisko szefa Sądu Polowego Nr 1 w Paryżu. Jako sędzia zawodowy kierował rozprawą przeciwko gen. bryg. Ludomiłowi Rayskiemu (przewodniczył gen. bryg. Aleksander Narbut-Łuczyński). Od lipca 1940, po ewakuacji do Wielkiej Brytanii, powołany został na stanowisko szefa Sądu Polowego I Korpusu Polskiego. W czerwcu 1943 mianowany został szefem Morskiego Sądu Wojennego, a w kwietniu 1944 otrzymał nominację na sędziego Najwyższego Sądu Wojskowego. Od sierpnia 1945 do stycznia 1947 był szefem Służby Sprawiedliwości Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie. Po demobilizacji zamieszkał w Londynie. Tam zmarł. Jego prochy sprowadzone zostały do Polski.

Awanse służbowe
sierżant żand.
podchorąży żand. - 18 grudnia 1918 [1]
kapitan KS [2] - zweryfikowany ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 w korpusie oficerów sądowych
major KS - 12 kwietnia 1927 ze starszeństwem z 1 stycznia 1927 i 8 lokatą w korpusie oficerów sądowych
podpułkownik KS - 27 czerwca 1935 ze starszeństwem z 1 stycznia 1935 i 4 lokatą w korpusie oficerów sądowych
pułkownik aud. - 27 stycznia 1944 w korpusie oficerów audytorów
generał brygady - 11 listopada 1964 przez Prezydenta RP Augusta Zaleskiego
Ordery i odznaczenia
Krzyż Niepodległości
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
Krzyż Walecznych – czterokrotnie
Złoty Krzyż Zasługi
Przypisy
↑ Dziennik Rozkazów Wojskowych Nr 3 z 14.01.1919 r.
↑ KS - Korpus Oficerów Sądowych.
Bibliografia
Tadeusz Kryska-Karski i Stanisław Żurakowski, Generałowie Polski Niepodległej, Editions Spotkania, Warszawa 1991, wyd. II uzup. i poprawione
Jerzy Nazarewicz, Wojskowa służba sprawiedliwości armii polskiej we Francji 1939-1940, Wojskowy Przegląd Historyczny Nr 3 (101), Warszawa 1982, s. 161-191
Źródło „http://pl.wikipedia.org/wiki/Tadeusz_An ... %C4%99bski
ODPOWIEDZ

Wróć do „Biografie”