Władysław Powierza

Obszerny opis dziejów całości życia oraz dokonań wybitnej postaci.
Artur Rogóż
Administrator
Posty: 4635
https://www.artistsworkshop.eu/meble-kuchenne-na-wymiar-warszawa-gdzie-zamowic/
Rejestracja: 24 maja 2010, 04:01
Kontakt:

Władysław Powierza

Post autor: Artur Rogóż »

Władysław Paweł Powierza (ur. 11 sierpnia 1891, majątek Wilkowo pod Wysokiem Mazowieckiem - zm. 17 grudnia 1975, Penrhos, Walia) - oficer piechoty armii rosyjskiej, generał brygady Wojska Polskiego.

Służba w armii rosyjskiej i polskich formacjach wojskowych w Rosji
Studiował rolnictwo w Warszawie. Wcielony do armii rosyjskiej. W czasie I wojny światowej walczył na froncie niemieckim. W latach 1917-1918 służył w 3 Dywizji Strzelców I Korpusu Polskiego na Wschodzie (w Rosji).

Służba w Wojsku Polskim
Od listopada 1918 w Wojsku Polskim. Początkowo w sztabie Dywizji Litewsko-Białoruskiej. Od kwietnia do grudnia 1919 był słuchaczem I Kursu Wojennego Szkoły Sztabu Generalnego. W okresie grudzień 1919 - kwiecień 1920 służył w Sekcji "Wschód" Oddziału III Sztabu Generalnego WP, kwiecień - czerwiec 1920 oficer łącznikowy w Sztabie Naczelnego Wodza, czerwiec - sierpień 1920 szef sztabu 1 Dywizji Litewsko-Białoruskiej, październik 1920 - marzec 1921 pełniący obowiązki szefa Sztabu, a następnie szefa Oddziału IV i kwatermistrza I Korpusu Wojsk Litwy Środkowej. W okresie marzec - maj 1921 szef sztabu 2 Dywizji Litewsko-Białoruskiej. major z 1 czerwca 1919. Maj 1921 - październik 1922 szef sztabu 29 Dywizji Piechoty w Grodnie, a następnie dowódca batalionu 81 Pułku Piechoty. W latach 1922-1923 był słuchaczem Kursu Doszkolenia Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie. Po zakończeniu kursu został szefem Sztabu Obozu Warownego "Wilno". Na tym stanowisku współpracował z gen. bryg. Hugonem Griebsch, ówczesnym komendantem obozu i jego zastępcą, płk Stefanem Pasławskim.

We wrześniu 1926 przeniesiony został do Generalnego Inspektoratu Sił Zbrojnych i wyznaczony na stanowisko I oficera sztabu Inspektoratu Armii w Wilnie. Podpułkownik Sztabu Generalnego z 15 sierpnia 1924. W l. 1928 - 1930 zastępca dowódcy 85 Pułku Piechoty w Nowej Wilejce, 1930 - październik 1936 dowódca 62 Pułku Piechoty w Bydgoszczy. Pułkownik dyplomowany z 1 stycznia 1939. Październik 1936 - wrzesień 1939 dowódca piechoty dywizyjnej 23 Dywizji Piechoty w Katowicach, we wrześniu 1939 dowódca 23 Dywizji Piechoty. Walczył w składzie Grupy Operacyjnej "Śląsk".

Po kampanii wrześniowej w niewoli niemieckiej. Po uwolnieniu z niewoli w lipcu 1945, do 1947 II zastępca dowódcy 3 Dywizji Strzelców Karpackich w II Korpusie Polskim we Włoszech, potem w Wielkiej Brytanii.

Po demobilizacji osiadł w Walii, gdzie zmarł. Pracował nad dokumentowaniem udziału Polaków w II wojnie światowej. Pochowany w Pwllheli.

1 stycznia 1964 Naczelny Wódz, gen. broni Michał Tokarzewski-Karaszewicz awansował go stopnia generała brygady.

Ordery i odznaczenia
Krzyż Złoty Orderu Wojennego Virtuti Militari
Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
Krzyż Walecznych – czterokrotnie
Medal Niepodległości
Złoty Krzyż Zasługi
Bibliografia
T. Kryska Karski, S. Żurakowski, Generałowie Polski Niepodległej, Editions Spotkania, Warszawa 1991.
H. P Kosk, Generalicja polska, t. 2, Oficyna Wydawnicza "Ajaks", Pruszków 2001.
Źródło „http://pl.wikipedia.org/wiki/W%C5%82ady ... w_Powierza
ODPOWIEDZ

Wróć do „Biografie”