Aleksander Pragłowski

Obszerny opis dziejów całości życia oraz dokonań wybitnej postaci.
Artur Rogóż
Administrator
Posty: 4635
https://www.artistsworkshop.eu/meble-kuchenne-na-wymiar-warszawa-gdzie-zamowic/
Rejestracja: 24 maja 2010, 04:01
Kontakt:

Aleksander Pragłowski

Post autor: Artur Rogóż »

Aleksander Radwan-Pragłowski (10 lutego 1895 Paszowa – 15 marca 1974 Londyn) – porucznik kawalerii Cesarskiej i Królewskiej Armii i generał brygady Wojska Polskiego.

Urodził się w miejscowości Paszowa powiat leski. W latach 1905 – 1912 uczył się kolejno w niższej szkole realnej w Fisachu i wyższej szkole realnej w Hranicach. Po ukończeniu tej ostatniej w 1912 roku wstąpił Akademii Wojskowej w Wiener Neustadt, gdzie w latach 1912 – 1914 studiował na wydziale kawalerii.

Po ukończeniu szkoły został przydzielony do austriackiego 4 Pułku Ułanów. Wraz z tym pułkiem w okresie od grudnia 1914 roku do października 1918 roku brał udział w walkach frontowych nad Dniestrem, w Karpatach i w Alpach, pełniąc kolejno funkcje dowódcy plutonu, szwadronu i grupy szturmowej.

W dniu 3 listopada 1918 roku wstąpił do Wojska Polskiego początkowo jako dowódca kompanii a następnie batalionu w Grupie Sanockiej. W grudniu 1918 roku zostaje zastępcą szefa sztabu Grupy Operacyjnej gen. Henryka Minkiewicza, a następnie od marca 1919 jest zastępcą szefa sztabu 3 Dywizji Piechoty. Następnie pełni funkcje szefa I a później III oddziału w dowództwie Frontu Galicyjsko-Wołyńskiego, funkcję tę pełni do marca 1920 roku kiedy zostaje szefem sekcji „Wschód” III oddziału Naczelnego Dowództwa Wojska Polskiego.

Po wybuchu wojny polsko-bolszewickiej w lipcu 1920 roku zostaje szefem sztabu 1 Dywizji Jazdy, a następnie Korpusu Jazdy gen. Juliusza Rómmla i bierze udział w walkach.

Po zakończeniu działań w styczniu 1921 roku zostaje skierowany do Szkoły Sztabu Generalnego, którą kończy z drugą lokatą i zostaje asystentem w katedrze taktyki ogólnej, pełni tę funkcję do listopada 1924 roku. Wyjeżdża wtedy do Francji, gdzie odbył staż liniowy i ukończył kurs dowódców pułku.

Po powrocie do Polski we wrześniu 1925 roku pełni kolejno funkcje: zastępcy dowódcy 2 Pułku Szwoleżerów (1925 – 1926), kierownika katedry taktyki ogólnej w Wyższej Szkoły Wojennej (1926 – 1927), szefa wydziału „Wschód” w III oddziale Sztabu Generalnego (czerwiec – październik 1927), ponownie kierownika katedry taktyki ogólnej (1927 – 1929).

Następnie przechodzi do służby liniowej i w marcu 1929 roku zostaje dowódcą 17 Pułku Ułanów Wielkopolskich w Lesznie, funkcję tę sprawuje do stycznia 1936 roku. Zostaje wtedy pierwszym oficerem Inspektora Armii gen. Juliusza Rómmla w Generalnym Inspektoracie Sił Zbrojnych.

W marcu 1939 roku zostaje szefem sztabu Armii „Łódź” organizowanej przez gen. Juliusza Rómmla. Wraz z tą armią bierze udział w walkach. W dniu 7 września 1939 roku zostaje szefem sztabu Armii „Warszawa”, która powstała z oddziałów broniących Warszawa i jednostek Armii „Łódź”, które dotarły do Warszawy. Funkcję tę pełni do 27 września 1939 roku.

Po kapitulacji Warszawy w niewoli niemieckiej, początkowo w oflagu IVB Königstein a następnie w VIIA Murnau. W kwietniu 1945 roku uwolniony przez wojska amerykańskie wyjeżdża do Paryża i wstępuje do 1 Dywizji Pancernej. W styczniu 1946 roku zostaje urlopowany i skierowany do domu wypoczynkowego dla starszych oficerów w Nicei.

W 1948 roku po demobilizacji wyjeżdża do Wielkiej Brytanii i zamieszkuje w Londynie, gdzie pracuje m.in. jako tłumacz i w administracji telefonów londyńskich. W trakcie pobytu w Londynie aktywnie działa w polskich organizacjach kombatanckich.

W 1964 roku rząd londyński nadał mu stopień generała brygady. W 1960 roku opublikował w Londynie broszurę Odpowiadam głosom o Wrześniu, oraz w roku 1968 swoje wspomnienia pod tytułem: Od Wiednia do Londynu. Zmarł w dniu 15 marca 1974 roku w Londynie i został pochowany na cmentarzu w Putney Cale.

Awanse
podporucznik 1914)
porucznik (1916)
rotmistrz (1920)
major (1924)
podpułkownik (1928)
pułkownik (1930)
generał brygady (1.I.1964)
Odznaczenia i ordery[edytuj]
Order Virtuti Militari kl. IV
Order Virtuti Militari kl. V
Krzyż Walecznych (czterokrotnie)
Złoty Krzyż Zasługi
Źródło „http://pl.wikipedia.org/wiki/Aleksander_Prag%C5%82owski
ODPOWIEDZ

Wróć do „Biografie”