Wacław Jan Przeździecki

Obszerny opis dziejów całości życia oraz dokonań wybitnej postaci.
Artur Rogóż
Administrator
Posty: 4635
https://www.artistsworkshop.eu/meble-kuchenne-na-wymiar-warszawa-gdzie-zamowic/
Rejestracja: 24 maja 2010, 04:01
Kontakt:

Wacław Jan Przeździecki

Post autor: Artur Rogóż »

Wacław Jan Przeździecki (ur. 15 lipca 1883, zm. 29 czerwca 1964) – generał brygady Wojska Polskiego.

Życiorys
Urodził się w Leśmierzu w powiecie łęczyckim w rodzinie szlacheckiej herbu Pierzchała pozbawionej przez władze rosyjskie majątku ziemskiego. Kształcił się w Wyższej Szkole Rzemieślniczej w Łodzi – ukończył ją w 1903, a następnie w Instytucie Technologicznym w Charkowie, skąd w 1904 wydalono go za przynależność do organizacji niepodległościowej. W latach 1904-1906 uczył się w szkole wojskowej w Kazaniu, po jej ukończeniu w stopniu podporucznika otrzymał przydział do 260 pułku piechoty w Batumi, jako adiutant przy batalionie szkoły podoficerskiej. W 1913 awansował na kapitana. W czasie I wojny światowej dowodził kompanią, a następnie batalionem. Po ciężkim ranieniu w Prusach został uznany za niezdolnego do służby liniowej i zwolniony z armii. Od maja 1915 przebywał w Warszawie, gdzie pracował w komisji wojskowej. Po rewolucji lutowej działał w różnych polskich organizacjach w Rosji, m.in. w I Korpusie Polskim.

Od 1918 ponownie w Warszawie. Pełnił różne funkcje w Wojsku Polskim, brał udział w wojnie 1920 jako dowódca 12 Dywizji Piechoty. W latach 1921-1922 był słuchaczem I Kursu Doszkolenia Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie. Po ukończeniu kursu i uzyskaniu "pełnych kwalifikacji do pełnienia służby na stanowiskach Sztabu Generalnego", otrzymał przydział do Inspektoratu Armii Nr 2 na stanowisko I oficera sztabu [1].

W 1926 objął dowództwo 21 Dywizji Piechoty Górskiej w Bielsku-Białej, rok później awansował do stopnia generała brygady. Po przejściu w 1936 w stan spoczynku zamieszkał w Natolinie.

Podczas kampanii wrześniowej ochotniczo organizował formacje rezerwowe. Był dowódcą obrony Grodna przed nacierającą Armią Czerwoną. 23 września 1939 wydał podległym sobie oddziałom rozkaz przekroczenia granicy litewskiej. Przekroczył granicę Litwy i został tam internowany. W 1940 został wywieziony przez NKWD i umieszczony w obozie kozielskim. Po aresztowaniu go na rozkaz Berii został przewieziony do Moskwy i osadzony w więzieniu na Łubiance. Otrzymał propozycję podjęcia się utworzenia polskiej armii u boku Armii Czerwonej. Po uwarunkowaniu przyjęcia propozycji od uzyskania zgody rządu polskiego rozmowy przerwano, a generała przewieziono do Griazowca.

Po tzw. amnestii zwolniony, w latach 1942-1947 przebywał w Palestynie. Postrzegany jako piłsudczyk nie uzyskał, pomimo kilkakrotnych próśb, zgody na przyjęcie do służby wojskowej. Zmarł w Wielkiej Brytanii w Penley.

Ordery i odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
Krzyż Niepodległości
Krzyż Walecznych – trzykrotnie
Przypisy
↑ Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 33 z 16.09.1922 r., s. 720.
Bibliografia[edytuj]
Piotr Stawecki, Słownik biograficzny generałów Wojska Polskiego 1918-1939, Wydawnictwo Bellona, Warszawa 1994, ISBN 83-11-08262-6.
Tadeusz Kryska-Karski i Stanisław Żurakowski, Generałowie Polski Niepodległej, Editions Spotkania, Warszawa 1991, wyd. II uzup. i poprawione.
Źródło „http://pl.wikipedia.org/wiki/Wac%C5%82a ... %BAdziecki
ODPOWIEDZ

Wróć do „Biografie”