Antoni Religioni
: 28 cze 2011, 04:55
Antoni Ludwik Religioni (ur. 29 sierpnia 1866 w Wilnie, zm. 2 grudnia 1939 w Warszawie), polski lekarz wojskowy, generał brygady WP.
Pochodził z rodziny włoskich farmaceutów, przybyłej do Polski dwa pokolenia wcześniej; był synem Antoniego i Albertyny z domy Ryłło. Po wczesnej śmierci ojca wychowywał się pod opieką matki i stryjów (m.in. Franciszka, właściciela apteki w Kutaisi na Kaukazie). Uczęszczał do gimnazjum w Słucku (1877-1885), następnie studiował medycynę w Wojskowej Akademii Medycznej w Petersburgu (1885-1891). Był lekarzem wojskowym w armii rosyjskiej, dochodząc do stopnia pułkownika; służył m.in. w czasie tłumienia powstania bokserów w Chinach (1899-1901), w czasie wojny rosyjsko-japońskiej (1904-1905) oraz I wojny światowej.
W listopadzie 1919 zgłosił się do służby w Wojsku Polskim. Otrzymał stopień generała porucznika (ze starszeństwem od 1 czerwca 1919) i został zwierzchnikiem Szefostwa Sanitarnego Dowództwa Okręgu Generalnego Warszawa. W latach 1921-1924 był szefem Wojskowego Instytutu Sanitarnego, następnie inspektorem sanitarnym WP. Przeszedł w stan spoczynku prawdopodobnie w 1925, prowadził później prywatną praktykę ginekologiczną i internistyczną w powiecie lidzkim. W 1930 osiadł w Wilnie, a kilka lat później w Warszawie. W ostatnich latach życia zajmował się administracją majątkiem Pozgrynda w powiecie lidzkim (ale mieszkał nadal w Warszawie), stanowiącym własność żony (po jej śmierci odziedziczył ten majątek). Zmarł w Warszawie i został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie.
Posiadał odznaczenia wojskowe rosyjskie i polskie, a także krzyż Orderu Polonia Restituta. Z małżeństwa z Józefą Szalewiczów miał troje dzieci (córkę Irenę, I voto Radziszewską, II voto Piasecką; synów Antoniego, lekarza i Henryka, zmarłego w młodym wieku).
Źródła:
Mieczysław Wrzosek, Antoni Religioni, w: Polski Słownik Biograficzny, tom XXXI, 1988
Pochodził z rodziny włoskich farmaceutów, przybyłej do Polski dwa pokolenia wcześniej; był synem Antoniego i Albertyny z domy Ryłło. Po wczesnej śmierci ojca wychowywał się pod opieką matki i stryjów (m.in. Franciszka, właściciela apteki w Kutaisi na Kaukazie). Uczęszczał do gimnazjum w Słucku (1877-1885), następnie studiował medycynę w Wojskowej Akademii Medycznej w Petersburgu (1885-1891). Był lekarzem wojskowym w armii rosyjskiej, dochodząc do stopnia pułkownika; służył m.in. w czasie tłumienia powstania bokserów w Chinach (1899-1901), w czasie wojny rosyjsko-japońskiej (1904-1905) oraz I wojny światowej.
W listopadzie 1919 zgłosił się do służby w Wojsku Polskim. Otrzymał stopień generała porucznika (ze starszeństwem od 1 czerwca 1919) i został zwierzchnikiem Szefostwa Sanitarnego Dowództwa Okręgu Generalnego Warszawa. W latach 1921-1924 był szefem Wojskowego Instytutu Sanitarnego, następnie inspektorem sanitarnym WP. Przeszedł w stan spoczynku prawdopodobnie w 1925, prowadził później prywatną praktykę ginekologiczną i internistyczną w powiecie lidzkim. W 1930 osiadł w Wilnie, a kilka lat później w Warszawie. W ostatnich latach życia zajmował się administracją majątkiem Pozgrynda w powiecie lidzkim (ale mieszkał nadal w Warszawie), stanowiącym własność żony (po jej śmierci odziedziczył ten majątek). Zmarł w Warszawie i został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie.
Posiadał odznaczenia wojskowe rosyjskie i polskie, a także krzyż Orderu Polonia Restituta. Z małżeństwa z Józefą Szalewiczów miał troje dzieci (córkę Irenę, I voto Radziszewską, II voto Piasecką; synów Antoniego, lekarza i Henryka, zmarłego w młodym wieku).
Źródła:
Mieczysław Wrzosek, Antoni Religioni, w: Polski Słownik Biograficzny, tom XXXI, 1988