Władysław Barcikowski

[Artur Rogóż]

Władysław Barcikowski (ur. 15 sierpnia 1916 w Merefie, obecnie Ukraina) – polski lekarz, generał brygady Wojska Polskiego.

Syn Wacława Barcikowskiego i Antoniny Bałakirew (1894-1985). W czasie okupacji działał w podziemiu. Ukończył prywatne gimnazjum męskie im. Tomasza Niklewskiego w Warszawie, gdzie uzyskał maturę w 1934. W czerwcu 1949 zorganizował 1000-łóżkowy szpital w Dziwnowie na wyspie Wolin. Zorganizował szpital od podstaw, na bazie byłej jednostki hydroplanów niemieckich. Pełnił funkcję komendanta szpitala i naczelnego lekarza. Tu byli ewakuowani greccy partyzanci DSE, po klęsce w górach Grammos, w trakcie ostatniej z bitew wojny domowej w Grecji. Był to wówczas pierwszy tak duży szpital chirurgii wojennej i rehabilitacji na. terenie Polski.

Na przełomie 1951 i 1952 habilitował się na podstawie pracy Zagadnienia równowagi statyczno-dynamicznej przy wrodzonym zwichnięciu stawu biodrowego, ogłoszonej w Lekarzu Wojskowym. Promotorem pracy był Wiktor Dega. W 1964 został mianowany szefem Wojskowego Instytutu Medycyny Lotniczej. W 1967 został mianowany szefem Departamentu Służby Zdrowia WP, a jednocześnie generałem brygady i profesorem nadzwyczajnym.

Po odejściu z wojska został pełnomocnikiem do spraw eksperymentów pseudomedycznych w obozach koncentracyjnych. Instytucję tę powołano w celu rozdzielenia sumy 100 milionów marek przyznanych przez Republikę Federalna Niemiec ofiarom eksperymentów przeprowadzanych na więźniach obozów koncentracyjnych. Pracę tę kontynuował do 1976. Pracował w spółdzielni lekarskiej w Warszawie od 1976 do 1995. W trakcie długoletniej pracy lekarskiej uzyskał tytuł lekarza specjalisty w zakresie ortopedii z chirurgią urazową, oraz specjalizację II stopnia w zakresie organizacji ochrony zdrowia.

Odznaczony i wyróżniony m.in. Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski w 1954.
Bibliografia

* Wojciech Kicman: Gen. bryg. prof. dr hab. med. Władysław Barcikowski (pol.). Wojskowa Izba Lekarska w Warszawie. [dostęp 2010-01-26].